محمدبن سیرین گوید: اگر دید كه صمغ داشت و خورد، دلیل است كه از مال هزینه كند.
اگر بیند كه صمغ بسیار داشت و به كسی داد، دلیل است كه مال خود به كسی دهد. جابر مغربی گوید: دلیل نفع اندك است از مردی كه بدان درخت منسوب است. چنانكه اگر بیند كه از صمغ بادام خورد، دلیل است كه از بخیلی منفعت یابد. اگر صمغ عربی بود، دلیل منفعت است.