در مرود باقلا معبران بزرگ کهن عقايد متفاوتي ابراز داشته اند. ابن سيرين معتقد است که باقلا به هر شکل و در هر زمان که باشد غم و اندوه است و تر و خشک آن يک حکم را دارد ولي مولف نفايس الفنون في عرايس العيون رحمت الله اليه تصريح کرده که باقلاي خشک شادي و فرح است و باقلاي تر در صورتي که روي بوته و در مزرعه باشد نيکو است. معبران نوشته اند که ديدن باقلا در خواب خوب نيست چه به فصل باقلا باشد و چه بيرون از فصل و چه تر و تازه باشدو چه خشک. کساني هستند که به خوردن باقلاي تازه عادت دارند مثل اهالي شمال کشور خودمان. براي اين عده خوردن باقلا در بيداري حکم خوردن سبزي سفره را دارد و بيشتر ايجاد تنوع و تفنن در غذا خوردن است لذا در خواب ايشان مي تواند نشان دگر گوني کارها باشد نه صرفا غم و اندوه. در نفايس آمده که ديدن باقلاي تازه بر بوته بد نيست اما اگر گل زرد روي آن باشد نشان يک بيماري براي بيننده خواب است. بيماري نزديک که شفاي سريع دارد. خوردن باقلاي تر اقدام به کاري است که اندوه و کسالت مي آورد. پوست کندن باقلا برخورد با يک حادثه غير منتظره است که مي تواند بي زيان باشد اگر از آن نخوريد و از دست بنهيد. اگر در خواب ببينيم که باقلا داريم اما آن را دور ريختيم يا مصرف نکرده و به زمين نهاده و از آن چشم پوشيديم خواب ما گوياي اين است که غمي پيش مي آيد اما دامان ما را نمي گيرد و ما از آن مي گذريم و رهائي مي يابيم. اگر در خواب ببينيد که با قلا داريد اما هنوز نخورده ايد و قصد خوردن و مصرف کردن آن را هم نداريد بد نيست چون مي گويد غمي پيش مي آيد که جانکاه نيست و خيلي زود مي گذرد و فراموش مي شود.
