اگر شما هم کودکی دارید ممکن از باکمال تعجب دروغ گفتن کودکتان را دیده باشید. اغلب کودکان به خاطر ترس از مجازات و تنبیه به‌دروغ‌گویی روی می‌آورند.
اما گاهی دروغ گفتن کودکان نشانه خوبی است. وقتی کودکان پیش‌دبستانی دروغ می‌گویند نشانه بهره هوشی (IQ) بالا در آن‌ها است. دکتر “آنجلا کروسمن” استادیار روانشناسی در کالج جان جی در مورد این موضوع تحقیق کرده است. او دریافت مهارت دروغ‌گویی‌های کودکان که اغلب زاییده تخیلشان است بامهارت های اجتماعی نوجوانی مرتبط است. البته این بدان معنا نیست که نسبت به‌دروغ گویی کودکان بی‌تفاوت باشید و یا آن‌ها را تشویق به راست‌گویی و صداقت نکنید. ما در این متن قصد داریم به علل دروغ‌گویی و ارتباط آن با سن کودکان بپردازیم.
دروغ‌گویی در کودک نوپا:
روانشناسان اعتقاد دارند نحوه سؤال پرسیدن والدین از کودکان بسیاراهمیت دارد؛ مثلاً هنگامی‌که کودکتان گلدانی را شکسته است نگویید:”تو گلدان را شکستی؟” بلکه بگویید:” اا؟ نگاه کن، گلدان شکسته است.” اگر شما از همان اول به کودکتان اتهام وارد کنید او حالت تدافعی به خود گرفته و حتماً به شما دروغ خواهد گفت. کودکان نوپا اغلب خرابکاری‌های خود را انکار می‌کنند تا چیزی را که می‌خواهند برای خود به دست آوردند.
دروغ‌گویی در کودکان پیش‌دبستانی:
این کودکان در مورد دوستان خیالی، هیولاهای شاخ‌دار و رنگین‌کمان صحبت می‌کنند. کودکان در این سن افکار فانتزی خود را دارند. هنگامی‌که کودکان در مورد دوست خیالی خود با جزییات تمام صحبت می‌کنند، آن‌ها قصد دروغ‌گویی ندارند و فقط دوست دارند تخیلات خود را به شما انتقال دهند. به یاد داشته باشید که والدین با برخوردهای ناصحیح خود می‌توانند به پرورش تخیلات کودک آسیب وارد کنند.
دروغ‌گویی در کودکان مدرسه‌ای:
کودکان در این سن دست به کارهایی می‌زنند که بعد از سؤال پرسیدن والدین از آن‌ها، آن عمل را انکار می‌کنند. بعد از سؤال پرسیدن مداوم والدین آن‌ها اعتراف کرده و دلیل خود را توضیح می‌دهند. کودکان و نوجوانان به دلیل ترس از مجازات دست به‌دروغ گفتن می‌زنند. کودک باوجود مشکلات متعدد و تکالیف زیاد در یک درس، بازهم ادعا می‌کند که تکالیفی برای انجام دادن ندارد. قبل از محروم کردن کودک از تلویزیون و تفریحات به دلیل متوجه شدن دروغ‌گویی کودکتان، سعی کنید دلایل را کشف کرده و با در نظر گرفتن آن‌ها او را مجازات کنید.
دروغ‌های گاه‌به‌گاه در مورد مشق شب و یا مسواک زدن خیلی غیرمعمول نیست. کودکانی که در برخورد با مسائل دچار اضطراب می‌شوند سعی می‌کنند به‌دروغ گفتن متوصل شوند تا اینکه حقیقت را به والدینشان بگویند. “دکتر برگر” عنوان می‌کند دروغ‌گویی کودکان نشانه دهنده تنش آن‌ها و گاهی نیز بیانگر هوشمندی کودک است؛ زیرا او در برخورد با مسائل از تاکتیک های مختلف استفاده می‌کند.
بهترین برخورد والدین با این‌گونه کودکان این است که با او به صحبت نشسته و دلایل این کار را از او بپرسند و به کودک توضیح دهند که با دروغ‌گویی چه صدمات جبران‌ناپذیری به خود و دیگران وارد می‌کند.
