نوزادانی كه مادران آنان به گروه آمفتامینها معتاد هستند، آسیب زیادی میبینند. ممكن است جفت از بین برود و این نوزادان معمولا نارس به دنیا میآیند. وزن و قدشان كمتر از حد معمول است و چون كیسه آب مادر زود پاره میشود، این نوزادان زودتر از زمان تعیین شده به دنیا میآیند.البته همه این پیامدها بستگی دارد كه مادر تا چه ماهی از بارداری و از چه مخدری مصرف كرده باشد. علاوه بر همه عوارض جسمی و روانی اعتیاد مادر بر كودك، آنچه از همه مهمتر است، این كه این نوزادان، معتاد متولد میشوند.
تركدادن این نوزادان، بویژه در خانه بسیار دشوار است، زیرا هم به دارو احتیاج دارند و هم بسیار بیقرارند.مدت زمان ترك این نوزادان هم بستگی به مقاومت بدن آنان و مدت زمان و میزان مصرف مادر دارد. اما معمولا بین ۱۰ تا ۱۴ روز طول میكشد تا نوزاد بهبود یابد، البته در این مدت به مراقبتهای ویژه نیاز است. اما مشكل به همین جا ختم نمیشود.با آغاز دوران شیردهی، در صورت تداوم اعتیاد مادر، نوزاد دوباره در معرض خطر اعتیاد قرار میگیرد. اعتیادی كه این قدر زود آغاز میشود، در بدن نوزاد ریشه میدواند و ترك آن را در گذر زمان بسیار دشوار و تقریبا غیرممكن میكند.
اگر روند اعتیاد كودك ادامه پیدا كند، ممكن است اعصاب او آسیبهای جبرانناپذیری ببیند و در دوران نوجوانی دچار اختلالات رفتاری شود.این كودكان، قربانیان كوچك اعتیاد هستند كه ناخواسته اسیر این افیون خانمانسوز شدهاند و پیامدهای آن تا پایان عمر با آنان همراه خواهد بود و كیفیت و كمیت زندگیشان را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد.متاسفانه بسیاری از مادران معتاد متعلق به طبقه فقیر جامعه هستند كه از نظر فرهنگی و اقتصادی ارادهای برای تركدادن آنان وجود ندارد.اعتیاد در كودكان موجب سوءاستفاده از آنان در خانواده و بیرون از خانواده میشود و آسیبهای اجتماعی بسیاری را برای آنان و جامعه ایجاد میكند.