نغمه ریزید غیاب مه نو آخر شد
باده خرم عید است که در ساغر شد
روز عید است ، سوی میکده آیید به شکر
که ببخشند هر آنکس که در این دفتر شد . . .
عید سعید فطر بر شما مبارک
.
.
.
تا که چشمم باز شد دیدم که یارم رفته است / ماه مهمانی تمام و مه‌نگارم رفته است
با گل این بوستان تازه انسی داشتم / گرم گل بودم که دیدم گلعذارم رفته است
عید شما مبارک
.
.
.
خدایا
این همه روزه بگیریم, گشنگی بکشیم, آخرشم پول بدیم تا قبول شه !؟
آخه این چه مهمونی بود !؟
عید فطر مبارک !
.
.
.
خدایا
عید است و دلم خانه ویرانه، بیا / این خانه تکاندیم ز بیگانه ، بیا
یک ماه تمام مهیمانت بودیم / یک روز به مهمانی این خانه بیا
عید فطر بر شما مبارک
.
.
.
به حکم مرجع اعلم که عشق نامش هست
لب تو فطریه اش بوسه های کشدار است !
.
.
.
برگ تحویل می کند رمضان / بار تودیع بر دل اخوان
یار نادیده سیر، زود برفت/ دیر ننشست نازنین مهمان
ماه فرخنده روی برپیچید / و علیک السلام یا رمضان
عید رمضان بر شما مبارک
.
.
.
خوش بر کسی که سفره نشین خدا بود
از هرچه غیر خواسته ی او گر ، جدا بود
درب کلاس درس خدا چون گشوده شد
خوش بر مطلبی که قبول انتها بود
عید شما مبارک
.
.
.
عید آمد و عید آمد با نقل و نبیدآمد
رمضان مبارک رفت این فطر سعید آمد
دنیا شده یکسر گل هرگوشه پرازبلبل
هر خاک شده بستان چون نور امیدآمد . . .
.
.
.
هزاران آفرین بر جانت ای ماه / روان عاشقان قربانت ای ماه
مبارک باد ماه عشق بازان / که بنشینند در ایوانت ای ماه
مبارک باد عید روزه داران / نکویان جهان مهمانت ای ماه . . .
.
.
.
بر ملک دلم روی تو خورشید شود / بر جان و دلم عشق تو امید شود
می نوش یکی جام سلامت ای دوست / خوش باشی و هرروز توچون عید شود . . .
.
.
.
عید صیام آمد و ماه صیام رفت / لطف تمام آمد و فیض تمام رفت
شد عید فطر و لطف خدا باز تازه شد / گرد غم گناه ز جان عوام رفت
.
.
.
عید فطر ضیافتی است برای پایان این میهمانی
عید فطر پاداش افطارهای خالصانه و بجاست
عید فطر قبولی انفاقهای به قصد قربت است
عید فطر پایان نامه دوره ایثار و گذشت است
.
.
.
خدایا
سی شب به تو التماس کردم / این لحظه جواب طالب ام من
خواهی بنواز و خواه رد کن/احسان و عتاب طالب ام من . . .
.
.
.
ای ماه صیام ارچه مرا خود خطری نیست / حقا که مرا همچو تو مهمان دگری نیست
ای داده به باد این مه بابرکت و باخیر / مانا که‌ت از این آتش در دل شرری نیست . . .
.
.
.
بگذشت مه روزه و عید آمد و عید آمد / بگذشت شب هجران معشوق پدید آمد
آن صبح چو صادق شد عذرای تو وامق شد / معشوق تو عاشق شد شیخ تو مرید آمد
.
.
.
برای خسته ی بد حال بوسه ای بفرست
به جای فطریه امسال بوسه ای بفرست
میار هدیه که بسیار دست و پاگیرست
هلاک آن دو لبم ، حال بوسه ای بفرست
.
.
.
عید آمدو خنده به لبان شد
در ساز دلم شاد و روان شد
از تشنگی وسوزنخوردن
گوهربه کلامم رمضان شد
.
.
.
مژده که رسید دعوت دوست
مهمانی دوست وه چه نیکوست
عید رمضان بهار جان هاست
جانی که چنان علی خدا جوست
.
.
.
منّ شوال علینا / و حقیق بامتنان
جا باقصف و بالعز / فو تعزید القیان
او فی الاشهر لی / ابعدها من رمضان
معنی :
ماه شوال بر ما منت گذاشت، پس سزوار سپاس است.
با شادی و نغمه بانوان آمد. با‌وفاترین ماهها برای من،
همان دورترین آنان از رمضان می باشد.
