وی تاکید کرد: ولی افزایش تعریق در کف دست و پا ربطی به تیروئید ندارد و در حقیقت غدد عرق در این منطقه یک حساسیت اضافه دارد که از جمله آن می‌توان به استرس یا زمینه توارثی هم اشاره کرد و معمولاً متخصصان در این موارد، درمان در بافت هدف را توصیه می‌‌کنند.
رضوانی با اشاره به اینکه برای پر عرقی در هر بافت درمان‌های موضعی استفاده میشود خاطرنشان کرد: در ابتدا از تجویز مواد ضد عرق مانند آلومینیوم کلراید استفاده می کنیم که اگر جواب نداد از جریان الکتریکی برای کاهش تعریق استفاده میشود.
این متخصص پوست و مو گفت: استفاده از بوتاکس برای از کار انداختن پمپ تولید عرق که روش پیشرفته‌تری است و برای افرادی که 2 مرحله درمانی قبل بی فایده بود استفاده میشود. در افرادی که فرد مستأصل باشد حتی از جراحی یا فازکتومی غدد عرق استفاده می کنیم که اعصاب غدد ترشح عرق را در آن قسمت قطع می‌کنیم که روش رایجی نیست.
رضوانی در پاسخ به اینکه آیا استفاده از رول‌مام‌های ضد عرق تاثیر سوئی روی غدد ترشح عرق ندارد گفت: اولاً عده‌ای به مام‌های ضد عرق حساسیت دارند و برخی شرکت‌ها رول‌های بدون آلومینیوم کلراید را هم تولید کرده‌اند.
وی ادامه داد: در مقالاتی که اخیراً منتشر شده به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده از مام‌های حاوی آلومینیوم کلراید خطر ابتلا به سرطان‌ها را افزایش می دهد اما این نظر به این مفهوم نیست که میزان و درصدی برای آن مشخص شده مانند مواد نگهدارنده‌ای که در سوسیس و کالباس استفاده میشود و همواره توصیه می شود که مردم سوسیس و کالباس نخورند چون خطر ابتلا به سرطان گوارش را افزایش می‌دهد.
این متخصص پوست و مو تاکید کرد: حتی کرم‌های حاوی هیدروکینول برای درمان لک صورت نیز حاوی مواد سرطان‌زا هستند که ما در کرم‌ها استفاده می‌کنیم ولی اینکه چقدر می‌تواند شانس ابتلا را افزایش دهد هنوز تعیین نشده است.
