پاستیل از تنقلاتی است که با شکلهای متنوع و رنگهای فریبنده، بزرگ و کوچک را به خود جذب کرده است.
اگرچه برخی انواع آن طعم خوبی ندارد، اما بافت کشسان منحصر به فرد آن در زمان جویدن چنان احساس مطلوبی در مصرف کننده ایجاد میکند که در همه جنسهای این محصول نظیر ژله و مارشمالو (نوعی آبنبات اسفنجی) نمیتوان یافت و این همان عامل اصلی پرطرفدار شدن پاستیل است اما باید بدانیم این قبیل ویژگیها نمی تواند دلیل مغذی بودن این محصول باشد.
متاسفانه امروزه اغلب افراد با این تصور که ژلاتین پاستیل تامین کننده کلسیم بدن است و انواع میوه ای آن منبع غنی از ویتامین هاست آن را به عنوان یکی از تنقلات مغذی و گاهی درمانی در برنامه غذایی روزانه خود یا دانش آموزشان می گنجانند. اما آیا این موضوع واقعیت دارد؟
-
پاستیل به اندازه ژلاتین خاصیت ندارد
پاستیل از گروه آبنباتهای لاستیکی است و از مخلوط شکر، آب، ژلاتین، مواد رنگی، اسانس و برخی اسیدها تهیه می شود. ژلاتین آن اگر حیوانی باشد، از جوشاندن پوست و استخوان گاو و بندرت ماهی طی فرآیندی با افزودن محلولی اسیدی به دست می آید. رنگ این ژلاتین، زرد کم رنگ تا سفید است، بی بو و بی مزه بوده و فاقد قند و چربی است و کالری بسیار پایینی دارد. این ژلاتین تا زمانی که خالص است سرشار از پروتئین و اندکی کلسیم و برخی ویتامینها بوده و مصرف آن توصیه می شود، اما وقتی در صنعت با رنگ، اسانس های شیمیایی و مقدار زیادی شکر مخلوط شود به دلیل ترکیبات افزوده شده نه تنها تبدیل به محصولی کم ارزش می شود، بلکه برای کودکان زیر دو سال به دلیل سیستم گوارشی حساس و ضعیفی که دارند مضر بوده و احتمال بروز حساسیت به صورت خس خس سینه و کهیر وجود دارد.
-
پاستیل میوه ای، فاقد مزیت
برخی والدین با این تصور که پاستیل میوه ای، منبع سرشار مواد مغذی است و از کنسانتره میوه ها تهیه شده روزانه آن را در میان وعده مدرسه فرزندشان می گنجانند؛ اما خوب است بدانید طعم پاستیل منشأ شیمیایی دارد و سنتزی است و اسانس میوه ای یا نوشابه ای آن هیچ مزیتی بر دیگری ندارد البته برخی تولید کنندگان ادعا می کنند که در محصولشان از کنسانتره میوه های طبیعی همچون هویج و انار استفاده می کنند، اما باید بدانید در اثر افزودن کنسانتره یا همان آب تغلیظ شده میوه، ژلاتین شل و قالب گیری پاستیل دشوار و گاهی ناممکن می شود.
-
پاستیل هایی که منع شرعی دارد
در اکثر کشورهای غیرمسلمان برای تهیه پاستیل از ژلاتین استخوان خوک استفاده می شود. این ترکیب نه تنها از نظر شرعی منع مصرف دارد، بلکه اگر بخوبی عمل آوری نشود می تواند بیماریهای خطرناکی را در مصرف کننده ایجاد کند. این موضوع در مورد آبنبات، آدامس و شکلاتهای خارجی که مغز ژله ای دارد و فاقد برچسب وزارت بهداشت ایران است نیز صدق می کند.
پاستیل حاوی شکر زیادی بوده و بخصوص جویدن انواعی که سطح شان با دانه های شکر پوشیده شده است باعث پوسیدگی دندانها می شود بنابراین بهتر است این محصول مانند نبات یا شکلات در داخل دهان آب شود.
-
به پاستیل هم واکس می زنند
اگر به ظاهر پاستیل نگاه کنید، متوجه می شوید سطح آن براق است، علت آن استفاده از نوعی واکس روغنی به منظور جلوگیری از چسبیدن قطعات پاستیل به یکدیگر است. این روغن خوراکی بوده و برای سلامت مضر نیست. پاستیل در محیط گرم و در معرض تابش مستقیم نور آفتاب کیفیت خود را از دست داده و تاریخ مصرف آن زودتر از موعد منقضی می شود.
