پژوهش ها نشان می دهد مهربان بودن با خود، راهی مطمئن برای بهبود سلامت ذهنی و نیل به اهداف در زندگی است. پژوهش هایی که بتازگی انجام شده، نشان داده است یکی از راه های افزایش این دوست داشتن خود، مهربانی کردن به دیگران است.
دوست داشتن خود با عزت نفس فرق می کند. زیرا عزت نفس زیاد ممکن است به خودشیفتگی بینجامد. همچنین نباید آن را با ضعیف دانستن خود یا خودخواهی اشتباه گرفت.
دوست داشتن خود به این معناست که همان قدر که دوست خود را مورد توجه و محبت قرار می دهید، به خودتان نیز به همان اندازه توجه و محبت کنید. افرادی که خود دلسوز هستند به ابراز انتقادات تند و تیز یا ارزیابی شتاب زده در مورد خود نمی پردازند و مشکلاتی که دارند را به خاطر وجود خود ندانسته و آن را یکی از مشکلات بسیاری دیگر از انسان ها به حساب می آورند.
پژوهشها نشان می دهد این رویکرد غیر قضاوتمندانه و ملایم به انسانها کمک می کند تا حتی پس ازبحرانهای شدید در زندگی بتوانند دوباره به روند عادی زندگی بازگردند. به عنوان مثال مطالعه ای که بتازگی منتشر شده نشان می دهد افرادی که از همسر خود جدا شده اند و با خود با مهربانی رفتار می کنند، 10 ماه پس از طلاق، نسبت به آنانی که با خود رفتاری خشن تر داشتند، بهبود یافته و حال روحی خوبی را در خود حس خواهند کرد. به این صورت تاثیر دوست داشتن خود از عزت نفس یا حتی خوشبینی در تحمل مشکلات بیشتر است. برخلاف باور بسیاری از مردم، با مهربانی با خود رفتار کردن، تاثیر مثبتی بر روند نیل به اهداف در زندگی دارد. خیلی ها بر این باورند که انتقاد از خود، سبب انگیزش آنها می شود. در واقع کسانی که خودشان را چندان دوست نمی دارند، فکر می کنند اگر با خود خشن تر باشند، بهتر به هدف خود می رسند.
پژوهشی که در این باره انجام شده نشانگر آن است که مهربان بودن با خود، سبب کاهش عملکرد ما نمی شود. در واقع با دوست داشتن خود، می توانید نتیجه ای همانند دیگران کسب کنید. با این تفاوت که اگر به هر دلیلی موفق نشدید هم اشکالی ندارد. زیرا حس خود ارزشمندی تان وابسته به نتیجه کاری که انجام می دهید نیست.
بی شک این مطالب برای آنانی که به صورت طبیعی خود را دوست دارند، خوشحال کننده است. اما نیمی از مردم چنین نیستند و در برابر خود , رفتاری خشن دارند. پس تکلیف این افراد چیست؟ خوشبختانه انبوهی از مطالعات وجود دارد که نشان می دهد همه می توانند دوست داشتن خود را از طریق مراقبه یا برخی روشهای ساده تر بهبود بخشند. به عنوان مثال گذاشتن کف دست روی قلب و فشار دادن یا بغل کردن خود (گذاشتن دستها در جهت عکس به دور بدن و فشار دادن) می تواند حس دوست داشتن خود را به شکلی کوتاه مدت تقویت کند.
اما مطالعه ای که بتازگی در دانشگاه کالیفرنیا صورت گرفته، راهی موثر و در عین حال عجیب را برای افزایش حس دوست داشتن خود نشان می دهد و این راه چیزی نیست جز مهربان بودن در برابر دیگران.
در این پژوهش از برخی شرکت کنندگا,ن خواسته شد با روشی مثل نوشتن یک نامه محبت آمیز بکوشند دوستی که به علت سوءرفتاری نه چندان مهم پریشان خاطر شده را تسلی دهند. پس از این کار، شرکت کنندگان میزان محبتی که نسبت به خودشان دارند را ارزیابی کردند. این میزان بالاتر از مقدار محبت به خود شرکت کنندگانی بود که از آنها خواسته شد لحظاتی خوش با دوستشان را به خاطر آورند یا در مورد رنجهای دیگران مطلبی بخوانند.
از این مطالعه می توان این گونه نتیجه گرفت که اهمیت حمایت از دیگران، فقط در درک مشکلات دیگران یا حس یکی بودن با آنها نیست. در لحظات سخت زندگی، انسانها معمولا به خود می پردازند و پرداختن به دیگران برایشان دشوار است. ولی همان طور که خیلی ها به صورت طبیعی آموخته اند، حمایت از دیگران و مهرورزی به آنان سبب می شود تا خودمان نیز احساس بهتری داشته باشیم.
