آیا شما همواره در رویای زندگی در پاریس بوده اید؟ زندگی در پاریس، شهر نورها، به عنوان یک خارجی بسیار جالب است. قدم زدن دست جمعی زیر برج ایفل بسیار زیبا است. این را شما می توانید از دیوید لبوویتز، یکی از وبلاگ نویسان مهاجر در فرانسه سؤال کنید. بعد از گذراندن سال هایی موفق به عنوان یک نویسنده کتاب های آشپزی در آمریکا، لبوویتز تصمیم می گیرد که به پاریس برود و حدود 10 سال است که در فرانسه به سر می برد. او در اینجا در مورد پیدا کردن غذاهای خوب در پاریس، چطور قرار گرفتن در بهترین مکان های پاریس و اینکه چرا در برخی اوقات حرف نزدن به زبان فرانسه می تواند چیز خوبی باشد، صحبت می کند.
هرچه کمتر فرانسوی صحبت کنید بهتر است
شاید عجیب باشد اما فرانسوی صحبت نکردن می تواند خیلی برای شما مفید باشد. به این دلیل که مردم پاریس فکر می کنند که این یک امر خنده دار است. وقتی شما فرانسوی را بخوبی صحبت کنید، مردم با شما به عنوان یک فرد فرانسوی رفتار می کنند. من وقتی به اینجا آمدم زبان را یاد گرفتم اما من با این زبان مشکل داشتم و یادگیری آن برایم خیلی سخت بود. وقتی مردم می پرسیدند که آیا شما می توانید روان صحبت کنید، من به شوخی می گفتم که حتی خود مردم فرانسه نیز نمی توانند زبان فرانسوی را روان صحبت کنند. چون آنها خیلی اشتباه می کنند. اگر شما در یک مهمانی حضور داشته باشید، مردم برای شما در مورد زمان افعال یا تلفظ کلمات و دیکته ی آنها با شما بحث می کنند چون زبان فرانسه یک زبان همگون و با آهنگ نیست.
شما هنگامی می دانید یک پاریسی واقعی هستید که …
پاریس برای خیلی از مردم دست نیافتنی به نظر می آید و می خواهند که روزی به آنجا بیایند. این رویای آنها است. آنها به پاریس می آیند، اینجا جایی خوب برای زندگی است البته برای دو سال. شما می توانید به پاریس بیایید ولی زندگی قبلی خود را بوسیله اینترنت، تلویزیون، حساب بانکی و کارت خودپرداز خود داشته باشید. اما بعد از دو سال، شما کم کم با بانک ها، دولت، خیابان ها، حمل و نقل، خرید یا اجاره ی آپارتمان در محیط جدید خود وفق پیدا می کنید. این هایی که گفته شد، مواردی هستند که بسیار چالش برانگیز اندحتی برای خود مردم فرانسه. شما هنگامی یک پاریسی واقعی هستید که بتوانید با موفقیت شرکت ارتباطی خود را عوض کنید. این امر به احتمال زیاد سخت ترین کار در فرانسه است. بیرون آمدن از قرار داد و برگرداندن تجهیزات که یک پروسه 6 ماهه است. خوشبختانه یکی از کسانی که کتاب های من را مطالعه می کرد به من کمک کرد تا من از قرارداد به راحتی خارج شوم. او اصطلاحات و شرایط را برای من ترجمه کرد و به من توضیح داد.
یک چیز که شما همواره باید آن را انجام دهید
در پاریس، ترک کردن یک مکان بدون گفتن خداحافظی یک بی ادبی و گستاخی محسوب می شود. این چیزی است که شاید در دیگر کشورها توجه چندانی به آن نشود و ما آن را انجام ندهیم. وقتی که در دیگر کشورها ما وارد یک مغازه می شویم و بعد آنجا را ترک می کنیم، حتما نباید خداحافظی کنیم. اما در پاریس این یک اجبار است. وقتی که شما در پله برقی با یک نفر همراه می شوید، شما سلام می کنید. وقتی که به مطب دکتر می روید و در اتاق انتظار را باز می کنید، شما به همه سلام می کنید. این امر فقط برآمده از ادب و نزاکتی است که مردم فرانسه دارند.
اجتناب از رفتن به رستوران های نامدار
هر فردی که به یک کشور خارجی می رود، باید بسیاری از نصیحت ها را بشنود و آنها را رعایت کند. رستوران های موجود در پاریس بسیار مدرن هستند و می توانند وقت شما را پر کنند. این مغازه ها در تک تک محله های پاریس وجود دارند و در طول روز به مشتریان سرویس می دهند. این مغازه ها معمولا متعلق به جوانان هستند که از کارشان لذت می برند. آنها بسیار خونگرم و مهربان هستند. شما در آنجا ملزم نیستید که یک وعده غذایی میل کنید. نیازی به رزرو کردن نیز ندارید. اما رستوران های قدیمی در حال حاضر بسیار پرطرفدار هستند. این مغازه ها توسط شرکته ا خریداری شده اند. خیلی خوب است اگر آنها دوباره فقط غذاهای فرانسوی سرو کنند و بدلیل غذایشان مشهور شوند و نه اسمشان. من به مردم توصیه می کنم که گول نام ها را نخورید. منظورم این است که شما می توانید غذاهای خوبی در پاریس پیدا کنید اما شما اغلب به یک مکان خاص می روید.
فرانسوی ها توریست ها را دوست دارند
من هنوز هم فکر می کنم که توریست ها جذاب هستند و یکی از دلایل من مردم فرانسه هستند. برخلاف تصور آمریکایی ها نسبت به آنان، آنها بسیار مهمان نواز هستند. من نمی توانم تصور کنم که یک فرانسوی به نیویورک یا لس آنجلس بیاید و به زبان فرانسوی صحبت کند و کسی به آن کمک کند. اما در فرانسه من بسیار شاهد این ماجرا بودم. توریست ها به محل فروش بلیط اتوبوس می رفتند و شروع به انگلیسی صحبت کردن می کردند. من به فرانسوی ها اعتبار زیادی می دهم. آنها بسیار مهربان هستند.
حتی فرانسوی ها نیز الزاما همیشه پاریسی ها را دوست ندارند
اگر شما از یک پاریسی سؤال کنید که آیا پاریسی ها بی ادب هستند، می گوید بله. اگر شما در فرانسه سفر کنید و سؤال کنید که پاریسی ها چگونه افرادی هستند، مردم خواهند گفت که: من آنها را دوست ندارم. این مسأله شبیه به تصور آمریکایی ها نسبت به شهروندان نیویورکی است. یک مکان بزرگ و خشن که در آن هیچ دوستی و صمیمیتی وجود ندارد. 11 سپتامبر اتفاق افتاد و نیویورک یک شهر توریستی شد و البته مقداری صمیمی تر و دوستانه تر اما چنین چیزی برای پاریس اتفاق نیفتاده است. در ضمن پاریس شهری است که بیش از آنچه تصور می شود، گسترده و ناهمگون است. بطور مثال من در آروندیسمنت 11 زندگی می کنم که محله های زیادی را شامل می شود. محله هایی شامل باستیل که در کنار ماریاس واقع است، اما همچنین منطقه بلویل را پوشش می دهد که متعلق به چینی ها و آفریقایی ها است.
