سانسوريا گياهي چند ساله و هميشه سبز بوده كه برگ هاي شمشيري و كشيده اي به رنگ سبز دارد.در انگليس گاهي به آن زبان مادر شوهر ميگويند.زيستگاه اصلي اين گياه غرب آفريقا مي باشد.
طول اين گياه گاهي بيش از نيم متر مي رسد.در نوع ابلق اين گياه زينتي ،برگ ها مخلوطي از سبز در متن و زرد در كناره ها هستند.سانسوريا داراي گونه هاي كوتاه و بلند مي باشد.اين گياه نسبت به شرايط نامساعد محيطي مقاوم بوده و در نقاط مختلف منزل مي توان آن را نگهداري كرد.
گل آن جذابيت خاصي نداشته ولي معطر مي باشد.بهترين رشد خود را در دماي بين 18-25 درجه دارد و به دماي زير صفر حساس مي باشد و در جاهايي كه نور مناسب باشد رشد مطلوب تري را خواهد داشت ولي به سايه و نور كم منزل نيز مقاوم است.در زمستان هر 3 هفته يكبار و در تابستان يكبار در هفته به آبياري نياز دارد.
اين گياه ميتواند سموم و گازهاي آلوده موجود در هوا مانند "تولوئن" يا "فرمالدئيد" را تصفيه كند.از اين رو كارشناسان توصيه مي كنند از اين گياه در اتاق خواب استفاده شود تا با تصفيه هوا خوابيدن را بسيار راحت تر كند.
اين گياه را مي توان به آساني توسط ريزيوم و قلمه برگ افزايش داد.
تقسيم بوته و جدا كردن ريزوم در فصل بهار صورت مي گيرد.زماني كه گلدان به صورت پر در آمده و ريزيوم تمام گلدان را اشغال كرده.در اين روش گياه پايه مادري را از گلدان خارج نموده و سپس با استفاده از چاقو يا قيچي باغباني قسمت زيرزميني گياه را به چند قسمت تقسيم مي كنند.مزيت اين روش در اين است كه در نوع ابلق آن كه داراي حاشيه طلايي مي باشد،گياهان جديدي توليدي داراي حاشه طلايي خواهند بود.
سانسوريا بدليل رنگ بندي اش گياهي خاص و شكيل است،اما در تكثير قلمه برگ معمولي اين رنگ بندي از بين مي رود،زماني كه سانسورياي ابلق به روش معمولي قلمه زده مي شود،گياه ديگر نوارهاي زيباي طلايي رنگ خود را حفظ نمي كند و ظاهري ساده به خود مي گيرد و تمامي آن به رنگ سبز در مي آيد. اين امر از جذابيت اين گياه زيباي آپارتماني مي كاهد و محبوبيت آن را بسيار كم مي كند.
اثر اين نوع تكثير:
در اين مقاله روشي براي تكثير شرح داده مي شود كه به شما كمك مي كندتا سانسورياي تكثير شده به زيبايي نوع ابلق آن با همان نوارهاي طلايي رنگ در آيد.
مراحل تكثير:
ابتدا بايد توجه داشت كه خود گياه ابلق باشد تا بتوان نوع ابلق را از آن بدست آورد.
براي قلمه،برگ هايي را انتخاب كنيد كه تازه و بلند باشند،برگ هاي كوچك سبز نمي شوند(جوانه نمي زنند)،از برگ هاي بلند كه بالغ شده اند استفاده كنيد – حدود 30 سانت به بالا.
برگ را هر 8 سانت به 8 سانت ببريد.
حال برگ ها را 2 يا 3 روز كنار گذاشته تا آماده كاشت شوند. به ياد داشته باشيد كه برگ ها را سر و ته نكاريد.
براي اينكه گياه شما ابلق بماند (با نوارهاي حاشيه طلايي رنگ) ،بايد پايين برگ را به صورت عدد هشت برش دهيد،در واقع يك مثلث از پايين برگ (قلمه 8 سانتي)جدا نماييد.اگر اين كار را انجام ندهيد گياه شما ساده و سبزرنگ خواهد شد!
حال بستر ماسه تهيه كرده و برگ ها را درون آن فرو نماييد تا حدي كه قسمت هشت شكل زير خاك رود.تعداد برگ ها در گلدان اهميتي ندارد و مي توان آن ها را به صورت فشرده در حدود 10 عدد در يك گلدان با قطر دهانه 20 سانت كاشت. گلدان را در محلي با دماي 18-20 درجه قرار ميدهيم.
پس از گذشت 3 هفته برگ ها شروع به ريشه دار شدن مي كنند و در هفته چهارم جوانه مي زنند،آنوقت مي توان آن ها را جدا كرده و در گلدان هاي مجزا قرار داد.
مناسب ترين خاك براي آنها مخلوطي از 2 قسمت خاك برگ پوسيده و يك قسمت خاك لومي است.
با اين روش مي توان سانسوريا را به صورت ابلق تكثير كرد،با كمي دقت به تصوير بالا مشخص مي شود كه با حذف قسمت سبز رنگ از برگ،گياه ناچار مي شود براي جوانه زدن از دو پايه خود كه داراي نوارهاي طلايي رنگ هست اقدام كند و به همين دليل ابلق مي شود.
تهيه و تنظيم :مهندس مصطفي بني حسن – پاييز 91
