* نیازی نیست همه خوردنی های خانه را توی کوله تان بار بزنید. نان را می توانید از روستاها یا شهرهای توی راه تهیه کنید. تخم مرغ و لبنیاتی مثل پنیر و شیر محلی و حتی میوه بومی یک منطقه را هم می توانید از روستاییان بخرید.
* اگر چادرتان را جایی علم می کنید که از شهر دور است باز هم لازم نیست همه وعده های غذایی تان را با خودتان ببرید. توی مسیر برنامه ریزی کنید و در آخرین آبادی که سوپرمارکت یا بقالی دارد، خرید کنید. خلاق باشید و با خریدن سیب زمینی، گوجه، پنیر و کمی سوسیس یا کالباس روی آتش جلوی چادر، برای خودتان غذا بپزید.
* اگر مقصدتان یک شهر یا روستاست، از قبل آمار غذاهای محلی اش را درآورید. وقتی هم به آنجا رسیدید آدرس بهترین جایی که می توانید غذای محلی بخورید را از خود اهالی بگیرید. در بعضی شهرهای توریستی خوردن این غذاها گران تمام می شود اما اگر راهی شهرهای کوچک شوید، می توانید از اهالی خوش خلقش بخواهید در ازای پول، برایتان غذای محلی درست کنند (لطفا فراموش نکنیدکه شما مسافرید؛ پس مودبانه خواهش کنید و طوری حرف نزنید که حس کنند پولتان را به رخشان می کشید).
* کنسرو، تن ماهی، تخم مرغ، سیب زمین، مرغ آب پز، سبزیجات پخته و چند غذای آماده می تواندجزو غذاهایی باشد که برای وعده های راه رفت و برگشت به دادتان می رسد.
* حواستان به تاریج انقضای غذاهای آماده یا نیمه آماده ای که می خرید، باشد. خوردن غذای تاریخ گذشته در سفر حتما راهی بیمارستانتان خواهد کرد.
* با خودتان لبنیات، غذاهای سس دار و فاسد شدنی برندارید. عوضش از خانه میوه بار کوله تان کنید. توی راه هم چشمتان دنبال میوه فروشی هایی باشد که بتوانید بعد از خرید، آنها را جایی همان دور و بر بشویید. میوه نشُسته نخورید لطفا! بچه که نیستید!
منبع:javan.hmg.ir
