در گذشته مانيتورها با كيفيت پاييني از فسفر پوشانده مي شدند. و اگر از آنها مراقبتهاي لازم نمي شد ممكن بود مشكل پيدا كنند. شما اين را به سادگي در مانيتورهايي كه فقط براي يك برنامه بخصوص مورد استفاده قرار مي گيرند مي توانيد ببينيد تصوير آن برنامه روي آن مانيتور باقي مي ماند ( براي لحظاتي ). اين جا بود كه SCREEN SAVERها مورد استفاده قرار گرفتند. همانطور كه مي دانيد اگر بعد از يك زمان معين با كامپيوتر كار نكنيد SCREEN SAVER به ط.ر خودكار شروع به كار مي كند تا مانيتور شما يك تصوير يكنواخت را نمايش ندهد اين وضعيت را بهتر مي كند تا يك تصوير معين روي مانيتور شما نسوزد.
مانيتورهاي CRT پيشرفت كردند به طوريكه ديگر روي مانيتورهاي جديد كمتر اين مشكل پيش مي آيد و اكنون SCREEN SAVER ها تبديل به يك هنر شدهاند به هر حال بهتر است كه از SCREEN SAVER استفاده كنيد و مي توانيد از آن به عنوان چاشني در كار با كامپيوتر استفاده كنيد.
استانداردهاي محيطي:
تشعشع مانيتور يك آلودگي است: هيچ مدرك محكمي وجود ندارد كه تشعشع مانيتور سبب بيماري مي شود. اگر چه حضور يك تشعشع نا خواسته ساخته دست بشر خوشايند نيست بلاخره استانداردهاي صنعتي براي يك ميزان تشعشع مورد قبول بوجود آمدند.
از اوايل دهه نود استاندارد سوئدي MPR2 محدوديتهايي براي تشعشع الكترواستاتيكي وضع كرد. بعد از آن استاندارد سختگيرانه تر "TCO92" بوجود آمد. اين استاندارد مقدار تشعشع مجاز را محدود كرده تعيين مي كرد و استانداردهاي الكتريكي و ايمني در برابر آتش سوزي وضع كرد.معمولاً TCO را به صورت "Total Cost Of Owenership" معنا مي كنند.بالاخره استاندارد "TCO-95" كه سخترين استاندارد است وضع شد. همانند "TCO-92" اين استاندارد شامل قوانيني در زمينه ارگونومي ( كه شامل سرعت تازه سازي يا refresh ميباشد ) بيشترين مصرف انرژي، محصولي بدون مضراتي براي محيط زيست و قابل بازيافت شدن مشد بهترين مانيتورها از اين استاندارد پيروي مي كنند. مانيتورهايي كه از اين استاندارد مي كنند گرانتر هستند.
مانيتورهاي Flat TFT هيچ تشعشي ندارند و آنها به طور قابل ملاحظه اي انرژي كمتري از مانيتورهاي داراي تشعشع مصرف مي كنند. و اين نشانه ديگري است كه TFT ممكن است استاندارد مانيتورهاي آينده باشد.
…هيچ مدرك محكمي وجود ندارد كه تشعشع مانيتور سبب بيماري مي شود…
فقط درباره همین جمله یه توضیح عرض کنم، وقتی که بیولوژیست ها، در مورد عوامل خطرزا در مورد انسان ابزار می کنند که «مدرکی نداریم» یا «ثابت نشده که» یا وقتی که می گن «با سرطان ارتباط داره» و نمی گن «سرطان زا هست» به این علت هست که طبق قوانین علمی، یک دانشمند زمانی می تونه اعلام کنه که این تشعشع قطعا سرطان زا هست که روی تعداد کافی انسان آزمایش شده باشه و نتایج ثبت شده باشه، با توجه به اینکه از نظر اخلاقی چنین آزمایشی امکان پذیر نیست، بنابراین چنین تشعشعاتی که قطعا برای انسان مضر هستند، با احتمال درباره ش صحبت می کنند.
