تفاوت بسیار بزرگی بین برقراری ارتباط در چارچوب محفل خانواده و ارتباط با دیگران در خارج از این محدوده و در سطح اجتماع وجود دارد. در برقراری ارتباط با خانواده مخاطرات بسیار بزرگ تر است.
خانواده ای که در درازمدت دستخوش مشکلات ناشی از ارتباطات ضعیف بوده است، شباهت زیادی به یک دیگ زودپز دارد.
هریک از اعضای چنین خانواده ای نسبت به بحران های عاطفی بسیار آسیب پذیرند، بخصوص کودکان در چنین محیطی دچار انواع ناراحتی های جسمی و روانی خواهند شد.
زمانی که اعضای خانواده ای از اظهار برخی احساسات، نیازها یا تجربیات شان بازداشته می شوند، آن خانواده دچار مشکل خواهد شد.
اگر ما بیاموزیم که چگونه روابط صحیحی را بین اعضای خانواده خود مدیریت کنیم، بسیاری از مشکلات ارتباطی مان در محیط خانواده از بین خواهد رفت. امروزه بخش عمده ای از مشکلات ما به قوانینی برمی گردد که در خانواده به ما یاد داده اند، قوانینی که نه تنها کارایی موثری ندارند، بلکه خود باعث اختلالات عدیده ای در روابط ما حتی در بیرون از منزل می شود.
برای نمونه شما قوانین حاکم بر آنچه را نباید بخواهید، نباید درباره اش صحبت کنید یا نباید به آن اشاره کنید، از والدین تان آموخته اید؛ قوانین نادرستی که ارتباطات خانوادگی را مخدوش می کند و مهم ترین آنها به این شرح است:
*آزردگی تان را ابراز نکنید.
*درباره خواسته ها و احساسات تان صحبت نکنید.
* خواهان توجه دیگری نباشید.
* خواستار حمایت عاطفی نباشید.
* برای کارتان توقع قدردانی یا سپاسگزاری نداشته باشید.
این گونه قوانین محدود کننده بیان در خانواده ها به اختلالات عمده در ارتباطات بین اعضای خانواده منجر می شود که در مدیریت زندگی حتما باید درباره آنها بیشتر دقت شود.
یکی از مهم ترین مشکلات مربوط به نحوه بیان در روابط خانوادگی این است که بسیاری از ما هنوز یاد نگرفته ایم از یکدیگر قدردانی کنیم. ویلیام جیمز، روان شناس می گوید: «نیاز به قدردانی در همه افراد از زمان تولد تا مرگ وجود دارد.» اگر مردم در خانه خود تصدیق و قدردانی لازم را دریافت نکنند، به احتمال زیاد هرگز مورد قدردانی قرار نخواهند گرفت، زیرا به طور کلی محیط خارج از منزل نمی تواند این نیاز را سیراب کند. یکی از مثبت ترین کارهایی که می توانید برای همسر و فرزندان خود انجام دهید، قدردانی و عشق ورزیدن به آنان است؛ زیرا آنها جزئی از شما هستند، باطنی و نه به شکل نمایشی.
برای روابط تان ارزش قائل شوید
وقتی رابطه ای برای شما واقعا مهم است، پس باید برای آن وقت بگذارید. در روابط تان صادق باشید، تفاوت ها را بپذیرید و قدر یکدیگر را بدانید.
*شما نباید اجازه بدهید افکارتان به شما دستور بدهد، زیرا گاهی اوقات افکار شما دقیقا رئیس مآبانه عمل می کند. به فکرتان توجه کنید، اما رفتارتان را خودتان انتخاب کنید.
*در ارتباط با همسرتان، ارتباط مداوم کلامی و غیرکلامی داشته باشید. این نوع ارتباط و توجه به محتوای آن از قواعد مهم ارتباط موثر است. قطع چنین ارتباطی و ذهن خوانی به جای روابط متقابل به کژفهمی ها و در نهایت رشد رابطه ای معیوب منجر می شود.
* به فرزندان تان نشان دهید که دوستشان دارید. معمولا برخی پدرها خیلی کم فرزندشان را در آغوش می گیرند و آنها را می بوسند، چون این کار برایشان مشکل است. فراموش نکنید بچه ها به برآورده شدن نیازهای فیزیکی و عاطفی شان از طرف پدر و مادر نیازمندند.
* تناسب اندام تان را حفظ کنید. سعی کنید با رعایت نکات لازم، بدن تان را برای مدتی طولانی سالم نگه دارید. اگر از حالا برای سلامت خودتان سرمایه گذاری کنید، بعدا از سود و بهره آن استفاده خواهید کرد.
* ببخشید و ادامه دهید. همه ما اشتباه می کنیم، ولی اجازه ندهید این اشتباهات تبدیل به دلخوری و کینه شود، چون همین دلخوری روابط چند ساله را از هم می پاشد؛ پس بخشیدن را یاد بگیرید.
قوانین ایجاد شادی در خانواده
* نوعدوست و فداکار باشید.
* با همان احترام و ادبی که با همکارتان در محیط کار حرف می زنید، با همسرتان صحبت کنید.
* شریک زندگی تان را تشویق کنید تا افکار و احساساتش را با شما در میان بگذارد.
* تا حد امکان روابط خوشایند داشته باشید.
* در فعالیت های اجتماعی همراه هم باشید.
* از راه های مختلف برای نشان دادن نزدیکی تان استفاده کنید.
* در بروز احساسات و افکار خود صادق باشید.
* از نظر جسمی و فیزیکی مهربان و جذاب باشید.
* مسئولیت ها و وظایف خود را در قبال خانواده و همسرتان انجام بدهید.
* به همسرتان احترام بگذارید و به او عزت نفس دهید.
* خونگرم، دقیق و جدی باشید.
* از همسرتان در جمع جانبداری کنید.
* از کلمات عاطفی و محبت آمیز بیشتر استفاده کنید.
منبع : جام جم
