اقداماتی که برای جلوگیری ازبروز عفونت های بعدی صورت می گیرد باید به گونه ای انجام پذیرد که در طیف وسیعی از کارهای دندانپزشکی قابل استفاده باشد . مقرون به حرفه بوده و کمترین زمان را در هنگام جراحی به خود اختصاص دهد و علمی ، دقیق و بی خطر باشد .
در محیط دندانپزشکی بزاق و خون هر دو وجود دارند به علاوه ذرات پراکنده ترشحات سر پوش گذاری مجدد سر سوزن بیحسی ، در دندانپزشکی امری معمولی است ولی می تواند خطری جدی برای ایجاد عفونت در افراد مشغول به کاردر دندانپزشکی باشد .
خون به عنوان حامل میکروارگانیزم های بیماری زا به خوبی شناخته شده و موردی وجود ندارد که در آن آلودگی خونی با خطر همراه نباشد.
(اگر باشد بسیار محدود است)
بزاق میتواند بُعد دیگری بر ابعاد ایجاد عفونت بیفزاید . اگر چه بزاق تعدادی از خواص میکروب کشی را دارد اما در عین حال می تواند حامل بسیاری از میکروبها ، ویروسها و قارچها نیز باشد . بعضی شواهد نشان می دهد که ویروسهای معینی به طور فعال به درون بزاق ترشح می شوند .
برخی از متخصصان بر این باورند که گرفتن سابقه پزشکی بیمار روشی مطمئن برای شناسایی بیمارانی است که امراض عفونی را منتقل می کند اما این باور غلط است . زیرا در غالب موارد تشخیص یک بیمار عفونی از سابقه بیمار غیر ممکن است . چون اولاً اکثر بیماران از وضعیت پزشکی خود بی اطلاع هستند برخی گاهی واقعیت را مخفی می کنند و برخی از بیماران چون دوره کمون طولانی دارند شاید در آزمایشات اولیه مشخص نباشد . اگر بیمار آلوده ، دندانپزشک را در جریان بیماری خود قرار دهد کمک بزرگی می کند . راه حل این است که هر بیمار ، بالقوه عفونی محسوب شود.
مواردی مانند تبخال نوع I و HIV و هپاتیت B امکان دارد به وسیله بهداشتکار دهان و دندان به بیماران منتقل شود .
در محیط دندانپزشکی معمولاً بعد از مهارت پزشک در درمان مهمترین قسمت کار مربوط به دستیار دندانپزشک است که با مهار عفونت و سترون کردن کامل وسائل و روش مناسب دفع آلودگی خطر را به حداقل برساند. استفاده از دستکش، عینک محافظ و ماسک کمک بزرگی برای جلوگیری از انتشار عفونت ها است. حرارت و زمان لازم برای اتوکلاو بسیار حائز اهمیت است که معمولاًبسته به نوع وسائل انتخاب می شود . مثلاً حرارت ۱۳۸ – ۱۳۴ درجه سانتیگراد حداقل زمان ۳ دقیقه کافی است .
منبع:pezeshkan.orgَ
