کراتوکونوس یا قوز قرنیه بیماری
ای است که در آن، قرنیه نازک شده و شکل آن تغییر می کند. قرنیه به طور طبیعی شکلی گرد یا کروی دارد، ولی در کراتوکونوس (قوز قرنیه) قرنیه برآمده و مخروطی شکل و به اصطلاح کله قندی می شود. این مساله روی انکسار نور هنگام ورود به چشم تاثیر می گذارد و سبب کاهش وضوح بینایی می شود. کراتوکونوس ممکن است در یک یا هر دو چشم رخ دهد، ولی در ۹۰ درصد موارد، در هر دو چشم دیده می شود. همچنین به طور مرتب شماره چشم تغییر و افزایش پیدا می کند.
شیوع قوز قرنیه در کشورهای آمریکایی یک نفر در هر ۲۰۰ نفر است، اما در ایران ۳۰ برابر بیشتر شیوع دارد و معمولا در نوجوانان طی ۱۳ تا ۱۵ سالگی تظاهر پیدا می کند. این بیماری بعد از ۳۰ یا ۳۵ سالگی کند و بعد از ۴۵ سال متوقف می شود.
اصلاح دید در مراحل ابتدایی بیماری با عینک و سپس با لنز تماسی ممکن خواهد بود. متخصصان در زمان پیشرفت بیماری از لنز تماسی سخت نیز استفاده می کنند و چنانچه روند پیشرفت بیماری کم باشد، از حلقه های داخل چشم برای اصلاح دید بیمار استفاده می شود.
در مراحل پیشرفته، پیوند قرنیه انجام می شود. در مراحلی که ثابت شد بیماری پیش رونده است، با تاباندن اشعه ماورای بنفش به قرنیه و با استفاده از محلول ویتامین B۲، می توان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد. در کشورمان چند سالی است که درمان این بیماری شروع شده است. این بیماری بیشتر جنبه ارثی دارد، ولی عامل آن معلوم نیست. همچنین در کسانی که دارای حساسیت فصلی و خارش چشم هستند؛ مالش چشم می تواند باعث ایجاد کراتوکونوس شود.
منبع:jamejamonline.ir
