گفته میشود دختر، رحمت است و پسر، نعمت. به رحمت … و از نعمت سوال می‌کنند که از آن چگونه استفاده کردی؟
اما اینکه میگویند: «دختر رحمت است و پسر نعمت» به استناد آیه 64 سوره بقره که میفرماید: «فَلَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَکُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِینَ»: اگر فضل و رحمت الهی نبود یقیناً شما از زیانکاران میبودید، معنی این جمله اینگونه است که پسر نعمتی است که به ما داده می شود و از آن حساب هم می کشند، اما دختر رحمتی است که بر ما ارزانی میشود و صرف داشتن آن حسنة و ثواب است ضمن آنکه میتواند منافع بیشماری برای ما در پی داشته باشد.
دین اسلام توجه ویژه‌ای به دختران دارد و به پدران و مادران همواره توصیه کرده است که در احترام‌گذاری به دختران در مقایسه با پسران تقدم به خرج دهند.
به‌عنوان نمونه سفارش شده تا در خرید و اهدای هدیه یا سوغات، نخست دختر خانواده مخاطب و منتخب والدین قرار گیرد. از این دست سفارشات را بازهم می‌توان در جاجای دستورات دین، سخنان پیامبر اعظم(ص) و امامان(ع) یافت. به‌طور قطع خانواده‌ها با چنین رفتارها و آدابی آشنا هستند و قصد نگارنده هم پرداختن به آن‌ها نیست.
آن‌چه بنا هست در این مقال مورد توجه قرار گیرد، جامعه دختران کشور است. جامعه‌ای که جمعیت آن براساس گزارش مرکز آمار ایران در گروه سنی 24- 15 سال 20.1 درصد و در گروه سنی 29- 15 سال، 31.7 درصد از کل جمعیت کشور را در برمی‌گیرد. جمعیت زنان کشور طبق آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390 بالغ بر 37 میلیون و 244 هزار نفر است که 49.6 درصد از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهد. متوسط سنی افراد این جمعیت 30.03 سال است که نشان از جوانی جمعیت دارد.
این جامعه قرار است در آینده دور و نزدیک، جامعه زنان و در ادامه جامعه مادران ایرانی را به وجود آورد؛ پس اهمیت موضوع از همین ابتدا روشن است. اینکه درباره قشری صحبت می‌کنیم که نسل‌های آینده ایران زمین، زاده و پرورش یافته آن‌‌هاست.
چنین جامعه‌ای باید سالم و شاد رشد کند. دختران ایرانی، که مادران هزاره سوم خواهند بود نباید از آموختن فاصله بگیرند و این آموختن، صرف حضور در دانشگاه و تحصیلات آکادمیک نیست. مادران یکی دو نسل قبل این کشور شاید به دانشگاه نرفته‌اند اما مادری به تمام معنا و مدیری تمام قد هستند. فرزندانی که زیر دست این مادران تربیت شده و به جامعه ورود کرده‌اند ،بهترین شاهد می باشد.
در چرخه آموزش و یادگیری، جنسیت مطرح نیست، مهم بهره‌گیری مناسب و موثر از فرصت‌ها است.
در همه جوامع و از جمله ایران آن‌چه در نگاه عموم، نمود ویژه‌ای دارد رفتار یکایک انسانها در برخوردهای اجتماعی به‌طور خاص و عام است. منظور تمام رفتارها و حرکاتی است که ما انسانها در محیط بیرون خانه از خود بروز می‌دهیم و از آن‌جا که این نوع رفتارها در منظر مردم است بالتبع مورد قضاوت و انتقاد قرار می‌گیرد. به‌تعبیری همه رفتارهای یکدیگر را مورد قضاوت قرار می‌دهند چون آن را می‌بینند. اما در این میان رفتارها و حرکات دختران از حساسیت بیشتری برخوردار است. نمی‌توان این واقعیت را انکار کرد که درباره نوع رفتارهای این بخش از جامعه هم مردان و هم همنوعان نسوان نظر می‌دهند. درواقع شاید این شیوه رفتاری را کمتر در میان مردان دید که نسبت به رفتارهای یکدیگر، زمانی را به گفت‌وگو بگذرانند. البته نمی‌گویم که چنین نیست بلکه در مقایسه به زنان و دختران کمتر است.
پرواضح است که وقتی نوع منش و روش رفتاری دختران در جامعه‌ای مورد توجه بیشتر است، اهمیت نهادن به آن از سوی صاحبان این رفتار نیز باید رعایت شود.
دختران و در مجموع جامعه زنان به وقار و حجب و حیا شناخته شده‌اند و از دیدگاه نگارنده این شاخصه‌ها مشمول مرور زمان نخواهد شد. به‌تعبیری نمی‌توان گفت که چون در هزاره سوم میلادی و یا در قرن 14 شمسی قرار داریم اینگونه رفتارها، نخ‌نما و رنگ پریده شده است. همان‌گونه که شما نمی‌توانید زلالی و پاکی را از آب بگیرید آن سه ویژگی را هم نباید از نسوان جدا ساخت.
دیگر اینکه شیوه بیان و سخن گفتن دختران باید آن 3 شاخصه بالا را به خوبی نمایندگی کند؛ نمی‌توان در برخوردها و گفت‌وگوها به‌گونه‌ای سخن گفت که زمینه‌ساز افول آن ویژگی‌ها شود و از سوی دیگر انتظار داشت که کوچکترین برخورد بدی از سوی افراد جامعه صورت نگیرد. در وهله اول این انسانها اعم از زن و مرد هستند که موجبات احترام‌خواهی و احترام‌گذاری دیگران را فراهم می‌کنند و در ادامه چنین خواسته‌ای صورت عملی به خود می‌گیرد.
و در این مسیر حضور موثر در فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی هیچ منافاتی با آن‌چه گفته شد، ندارد. اجازه بدهید این نکته را با توضیح بیشتری، شرح کنم. پر واضح است که ورود یک زن به انواع فعالیت‌های جامعه فقط از زمانی نیست که به‌صورت مستقل در تولید یا خدمات مشارکت می‌کند. بلکه هرکس با نوع مصرف و کمک به چرخه اقتصادی خانواده، میتواند به پویایی اقتصاد کشور کمک‌کند. حتی نحوه استفاده از امکانات هم میتواند سودآوری باشد. چنان‌چه تفکیک جنسیتی روی اشتغال نگذاریم، علاقه، توانایی و ایده‌آل هر شخص و پذیرش هر جامعه میتواند راه‌هایی برای شروع یک کسب و کار برای هر مدیری باشد.
به‌طور قطع امری که از نظر شرعی و عرفی محدودیت داشته باشد، ورود آن برای زن مجاز نیست. پس در این دوره زمانی که حضور زنان در جامعه گسترش یافته و باتوجه به اینکه درصد بالایی از فارغ‌التحصیلان کشور را دختران و زنان تشکیل می‌دهند درنتیجه ورود این عزیزان به چرخه کار ضروری است.
شادبودن، سالم ماندن، ورزش کردن، مطالعه، یادگیری امور خانه و همسرداری، تمرین برای مادری جامع‌الشرایط شدن، گرفتن فرصت از کسانی‌که در پی آسیب زدن به روحیات و روان انسانها هستند، حفظ غرور، دوراندیشی و خودباوری و داشتن اعتماد به‌نفس(حتما آن را تقویت کنید) از مهم‌ترین کارهایی است که هر دختری باید سرلوحه خود قرار دهد. اطمینان داشته باشید تمرین کردن برای داشتن یا اجرای هریک از موارد بالا، شما را توانمند می‌سازد و توانا شدن شما یعنی اینکه در برخوردها و انتخاب‌هایتان به رعایت و حفظ احساسات که جزء لاینفک وجود هر خانمی است، بهترین رفتار و برترین تصمیم را خواهید گرفت. اجازه ندهید ناآگاهی شما را به تزلزل و ناپایداری بکشاند.
بقا و ثبات هرجامعه به سالم و شاد بودن شما بستگی دارد.
منبع: تبیان
