افسردگی می تواند به دلایل روحی باشد مثلا نا امیدی های و دلسردی هایی که در زندگی با آنها مواجه می شویم و یا اینکه به علت مشکل جسمی و یا فیزیکی که تازگی به آن دچار شده اید .
افسردگی به مروز زمان بر روح و جسم تسلط می یابد و گسترش پیدا می کند و به نظر شخص افسرده هیچ راه گریزی برای آن وجود ندارد.
از دید روان شناسی آسیب های جسمی بسیاری در این مدت زمان می تواند به این اشخاص وارد شود مانند خودکشی و یا …
علائم فیزیکی که در این افراد دیده می شود بدین ترتیب است :
اختلال در خواب ، نداشتن خواب مفید، از خواب پریدن های بسیار در فواصل خواب یک شبانه روز، احساس گریه مداوم ، غمگینی، خستگی، عدم احساس آرامش و عدم تمدد اعصاب حتی با وجود استراحت های طولانی مدت ،
شخصی که در حال افسرده شدن است خود به سادگی قادر به درک این موضوع است ، علاوه بر آن نشانه هایی مانند :
* این افراد دردهای عصبی بسیاری را در ناحیه گردن و کمر و سر خود احساس می کنند و حتی با مصرف مسکن های متفاوت نیز اثر درد تخفیف نمی یابد .
* معمولا افرادی که دارای افسردگی هستند بیشتر دچار سر دردهای ناگهانی و یا احساس غم و گریه یکباره می شوند .
* افراد افسرده تا حدی از جان خود سیر می شوند که به خود کشی فکر می کنند و خانواده ی این افراد باید کاملا آنها را درک کنند و تا جایی که ممکن است با خواست های آنها موافقت داشته باشند تا زمانی که شخص از این دوران بحرانی که به آن دچار شده است و از برزخی بس بزرگ که در آن به سر می برد خارح شود . در این مرحله خانواده و حمایتشان نقش اساسی را دارد .
* باید به خاطر داشته باشید بیشتر از اینکه دردهای جسمی این افراد را تسکین دهید باید زخم های روحی آنها را مداوا کنید زیرا این زخم ها ممکن است آنها را از پای درآورد .
* در مدتی که شخص دچار افسردگی شده است باید حتما از یک روانکاو نیز کمک بگیرید تا او شما را در این زمینه یاری کند ، و به بهبودی کامل دست پیدا کنید .
افسردگي عبارت است از احساس غم، دلسردي، يا نااميدي به مدت حداقل 2 هفته در اغلب روزها و اغلب ساعات روز، به علاوه علايم همراه.
علايم شايع :
از دست دادن علاقه؛ بي‌حوصلگي و دل‌زدگي؛ ناتواني از لذت بردن
احساس نااميدي؛ بي‌حالي و خستگي يا ناراحت
بي‌خوابي؛ خواب زياد
گوشه‌گيري اجتماعي؛ احساس بي‌ارزش بودن ومورد نياز نبودن
بي‌اشتهايي يا پرخوري؛ يبوست
از دست دادن ميل جنسي
مشكل داشتن در تصميم‌گيري؛ مشكل داشتن در تمركز
يكباره به گريه افتادن بدون توضيح مشخص
احساس گناه شديد به خاطر وقايع بي‌اهميت يا خيالي
تحريك‌پذيري؛ بي‌قراري؛ افكار خودكشي
دردهاي مختلف، مثل سردرد، درد قفسه سينه بدون شواهدي از بيماري جسمي
علل :
براي بيماري افسردگي واقعي هيچ علت يگانه و روشني نمي‌توان متصور بود. بعضي از عوامل زيست‌شناختي مثل بيماري‌هاي جسمي، اختلالات هورموني، يا بعضي داروها مي‌توانند نقش داشته باشند.
عوامل اجتماعي و رواني نيز مي‌توانند نقش داشته باشند.
اختلالات ارثي نيز مي‌توانند مؤثر باشند.
بروز اين حالت ممكن است با تعداد وقايع ناراحت‌كننده زندگي فرد ارتباط داشته باشد.
عوامل تشديد كننده بيماري :
عصبانيت يا احساس ديگري كه فرو خورده شده باشد.
داشتن شخصيتي وسواسي، منظم و جدي، تكامل‌گرا، يا شديداً وابسته
سابقه خانوادگي افسردگي
وابستگي به الكل
شكست در كار، ازدواج، يا روابط با ديگران
مرگ يا فقدان يكي از عزيزان
از دست دادن يك چيز مهم (شغل، خانه، سرمايه)
تغيير شغل يا نقل مكان به يك جاي جديد
انجام بعضي از اعمال جراحي مثل برداشتن پستان به علت سرطان
وجود يك بيماري يا معلوليت عمده
گذر از يك مرحله از زندگي به مرحله‌اي ديگر، مثلاً يائسگي يا بازنشستگي
استفاده از بعضي از داروها مثل رزرپين، داروهاي مسدودكننده بتا آدرنرژيك، يا بنزوديازپين‌ها
محروميت از داروها و مواد محرك مثل كوكائين، آمفتامين‌ها، يا كافئين
بعضي از بيماري‌ها مثل ديابت، سرطان لوزالمعده، و اختلالات هورموني
پيشگيري :
تغييرات عمده زندگي را پيش‌بيني و آمادگي لازم براي مواجهه شدن با آنها را كسب كنيد.
حتي‌الامكان از عوامل خطر پرهيز كنيد.
عواقب مورد انتظار
در بسياري از موارد، بيماري خود به خود خوب مي‌شود، اما با كمك گرفتن از پزشك مي‌توان مدت افسردگي را كم كرد و روش‌هاي مقابله با افسردگي را فرا گرفت. عود افسردگي شايع است. درصد بهبودي بالا است، حتي اگر فرد به هنگام افسردگي، نسبت به بهبودي خود ديد منفي داشته باشد.
عوارض احتمالي :
خودكشي
علايم هشداردهنده آن عبارتند از:
ـ گوشه‌گيري از خانواده و دوستان
ـ عدم توجه به ظاهر خود
ـ به زبان آوردن اين كه فرد مي‌خواهد «همه چيز را تمام كند» يا اينكه «زيادي است و مزاحم ديگران.»
ـ شواهدي از داشتن نقشه براي خودكشي (مثلاً نوشتن وصيت‌نامه يا توجه به يك سلاح قتاله)
ـ خوشحالي ناگهاني پس از احساس نوميدي طولاني مدت
ـ عدم بهبود افسردگي
درمان :
اصول كلي
در صورتي كه علايم خفيف تا متوسط باشند، روش‌هاي به عهده گرفتن مراقبت از خود را در پيش گيريد:
با دوستان و خانواده صحبت كنيد.
به طور منظم ورزش كنيد.
يك رژيم غذايي متعادل و كم‌چرب داشته باشيد.
الكل مصرف نكنيد؛
كارهاي عادي زندگي خود را ادامه دهيد.
فيلم‌هاي خنده‌دار و شاد ببينيد.
در صورت امكان به تعطيلات برويد.
احساسات خود را در يك دفتر خاطرات روزانه بنويسيد.
سعي كنيد مشكلات در روابط با ديگران را حل كنيد (البته بهتر است كه در اين زمان تصميمات عمده نگيريد).
تا حدي كه مي‌توانيد فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري خود را حفظ كنيد.
مسؤوليت‌هاي خود را تا زمان بهبودي به فرد ديگري واگذار كنيد.
به گروه‌هاي حمايتي در مورد افسردگي بپيونديد.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري:
محدوديتي براي آن وجود ندارد. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري ها و علايق روزانه را حفظ كنيد حتي اگر حوصله آنها را نداريد.
رژيم غذايي :
يك رژيم عادي و متعادل داشته باشيد حتي اگر اشتها به غذا نداريد.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده‌تان علايم افسردگي داريد.
اگر احساس تمايل به خودكشي يا نااميدي داريد.
