چندان هم دور نیستی ؛ فقط به اندازه ی یک نمیدانم از من فاصله گرفته ای !
آری ، “نمیدانم” کجایی ؟
.
.
.
اگر نسیمی شانه هایت را نوازش کرد ، بدان آن هوای دل من است که به یادت می وزد !
.
.
.
حالا اشکها هم شبیه تو شده اند ، گریه که می کنم نمی آیند !
.
.
.
من !
مثل بادکنکی به دست کودکی ، هرجا می روی با یک نخ به تو وصلم !
نخ را قطع کنی ، میروم پیش خدا !!!
.
.
.
خدا را دوست دارم !!!
حافظ را هم !!!
ولی خداحافظ را نه !
.
.
.
خوش به حال خدا که “لحظه به لحظه” با توست و “من” همیشه درباره ی “تو” با “او” حرف میزنم !
.
.
.
بغض یعنی نرو ! بفهم !
.
.
.
روزی میرسد که با لبخند تو بیدار میشوم
این روز هر زمان که میخواهد باشد
فقط باشد !!!
.
.
.
گاهی میان وسعت دستان خالیم حس می کنم ، تمام دار و ندارم نگاه توست !
.
.
.
من آنقدر خواستمت که نخواستنت را ندیدم !
تو آنقدر نخواستی که هیچ چیز از من ندیدی !
.
.
.
درد ، مرا انتخاب کرد
من ، تو را
تو ، رفتن را
آسوده برو ! دلواپس نباش
من و درد و یادت تا ابد با هم هستیم
.
.
.
دوستت دارم ! بیشتر از دیروز و کمتر از فردا !
.
.
.
چقدر جای تو خالی ست ، جای خالی ات را با هیچ چیز نمی توان پر کرد !
حتی با گزینه مناسب !!!
.
.
.
تا صبح گریه می کنم و غنچه می دهند گل های ریز صورتی روی بالشم !
.
.
.
از مردم این شهر دلگیرم ، هیچ کدامشان شکل تو نیستند !
.
.
.
هر کس هر جا که دلش می خواهد بایستد !
به کسی اجازه اینکه به جای تو در قلبم بنشیند نخواهم داد !
