بازیگر خوش اقبالی که با اولین کار خود در تلویزیون به شهرت رسید و چهره شد، این روزها یکی از پرکارترین های سینمای ایران است که با فیلم هایی چون «ملکه»، «من همسرش هستم» و «یه عاشقانه ساده» در سی امین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت.
این بازیگر بی حاشیه با اثبات توانایی اش در سینما ثابت کرد اگرچه شانس می تواند یکی از عوامل موفق در شناخته شدن باشد اما قابلیت های فردی است که می تواند یک بازیگر را محبوب و ستاره نگه دارد.
“مصطفی زمانی” فردا برای حضورش در پروژه سینمایی «گمگشته» به کارگردانی “رامتین لوافی پور” عازم برلین است. او در چند ماه اخیر آن قدر گرفتار سینما بوده که تفریح و اوقات فراغت از زندگی اش حذف شده و جایش را به کار داده است.
با اینکه خودش سن و سالی ندارد اما عجیب است که نزدیک ترین دوستانش از پیشکسوتان سینما هستند. خودش می گوید بی حاشیه بودن “همایون ارشادی” را به دغدغه های جوانان همدوره خودش ترجیح می دهد.
مصطفی زمانی که فیلم های سینمایی مثل «آل»، «کیفر»، «بدورد بغداد» و سریال های «یوسف پیامبر» و «در چشم باد» را در کارنامه خود دارد در گپ و گفتی با تماشا از حال و هوای این روزها، مشغله های کاری و تعلقاتش می گوید.
*جشنواره امسال چطور بود؟
بد نبود. بیش از این انتظار داشتم اما برآورده نشد. اما در برخی ژانرها فیلم های موفقی داشتیم. به نظرم در ژانر دفاع مقدس فیلم های قابل اعتنایی اکران شدند. ولی به طور کلی فیلم ها آنچنان که باید در سطح بالا طراحی نشده بودند. بازی ها به شدت بهتر بود. باید بپذیریم نسل جوان بازیگران ما برای کارشان خیلی تلاش می کنند و درک درستی از بازی و بازیگری پیدا کرده اند. پیشکسوتان هم با پختگی کارشان را دنبال می کنند اما متاسفانه بازی خوب هم زمانی کامل دیده می شود که فیلم، فیلم کاملی باشد، ولی فیلمنامه ها مشکل داشت. البته این یک بحث کلی است و مساله فیلمنامه ضعیف مدت هاست که مطرح است.
*خب به نظر شما مشکل فیلمنامه را چطور می توان حل کرد؟
اگر تا الان هر فیلمنامه ای شانس فیلم شدن پیدا می کرد بعد از این باتوجه به بالارفتن هزینه های تولید این اتفاق کمتر می افتد چون با افزایش هزینه ها کار بخش دولتی و بخش خصوصی سخت تر می شود و تهیه کننده ها برای موفقیت فیلم هایشان سخت گیرتر می شوند و بعد از این دیگر حاضر نیستند هر فیلمنامه ای را کار کنند.
*با این حساب شما هرقدر هم خوب بازی کنید در فیلم ضعیف دیده نمی شوید؟
از یک فیلم استقبال می شود چون فیلمنامه خوبی دارد. در این فیلم است که بازی بازیگران زیر ذره بین قرار می گیرد و همه راجع به بازی ها نظر می دهند اما در یک فیلم با فیلمنامه ضعیف هرقدر هم که خوب بازی کنی دیده نمی شوی چون اصلا این فیلم مورد استقبال قرار نمی گیرد که بخواهی به دیده شدن فکر کنی.
*آیا این دیده نشدن ها در داوری هم تاثیر می گذارد؟
بالاخره بی تاثیر هم نیست. در تولید یک فیلم همه بخش ها دست به دست هم می دهند تا به یک اثر شاخص و آبرومند تبدیل شود. این مساله فقط در حوزه بازیگری نیست. در یک فیلم بد اگر طراح صحنه بهترین کار خود را هم ارایه دهد هیچ وقت دیده نمی شود و مسلما شانس انتخابش هم پایین خواهد آمد.
*سخت گیری در فیلمنامه و تولید فیلم که باعث کاهش تولید در سینمای ایران می شود روی کم کاری شما هم تاثیر می گذارد؟
در این چند سال تا آنجا که امکانش بوده فعالیت سینمایی داشته ام و آن قدر کار کرده ام که اگر این اتفاق هم نیفتد دیگر زمانش رسیده که برای فعالیت های شخصی و غیرسینمایی خودم بیشتر وقت بگذارم.
*در جشنواره امسال فکر می کردید کدام اثر جایزه بهترین فیلم را به خود اختصاص دهد اما نشد؟
درباره فیلم «ملکه» چنین نظری دارم و فکر می کردم جایزه بهترین فیلم را از آن خود کند. به نظر من «ملکه» هم از نظر کارگردانی هم فیلمبرداری و هم در سایر بخش ها می توانست مستحق سیمرغ باشد.
*در بخش بازیگری چطور؟
بازی “حمید فرخ نژاد” را در «گشت ارشاد» دوست داشتم. کلا من فرخ نژاد را دوست دارم. هم خودش هم بازی هایش.
*تا حالا تجربه همبازی شدن با حمید فرخ نژاد را داشته اید؟
چندبار فرصتش پیش آمد اما عملی نشد در فیلم «ملکه» هم اول قرار بود نقش من را حمید فرخ نژاد بازی کند و من جای “میلاد کی مرام”، نقش سیاوش را بازی کنم. اما آن روزها فرخ نژاد درگیر فیلمبرداری فیلم دیگری بود و تصمیم بر این شد که نقش ها جا به جا شود.
*«روزهای زندگی» را می توان یکی از رقبای «ملکه» نامید. این فیلم از نظر شما چطور بود؟
متاسفانه من این فیلم را ندیدم اما از دوستانی که سلایقشان به من نزدیک است شنیدم فیلم خوبی بود و فرخ نژاد هم برای آن کاندیدا شد. دوست دارم فیلم را ببینم بعد نظر بدهم اما شنیدن نظر مثبت از کسانی که قبولشان دارم باعث شد منتظر دیدن یک فیلم خوب باشم.
*شما امسال با بازی در فیلم «من همسرش هستم» نقش امیرحسین را خبرساز کردید. چه انگیزه ای باعث قبول این نقش شد؟
از ریسکی که انجام دادم راضی بودم. به خاطر این فیلم پانزده کیلوگرم به وزنم اضافه کردم ولی بعدها که باید به وزن ایده آل برمی گشتم خیلی کار سختی بود و دچار ضعف جسمانی شدم ولی در کل راضی بودم.
خودم فیلم را قبلا کامل ندیده بودم، به خاطر اینکه درگیر فیلمبرداری بودم برای اولین بار در برج میلاد در کنار منتقدان دیدم و خوشحال شدم که زحمتم به نتیجه رسید.
*برای اضافه کردن وزنتان مشکلی نداشتید؟
به شدت استعداد چاقی دارم. چاق شدن برایم اصلا کار سختی نبود اما برای لاغرشدن فقط دو ماه فرصت داشتم. دکتر تیم ملی کشتی فرنگی، “حمید سوریان” و “آرش میراسماعیلی” در برگشت به وزن ایده آلم خیلی به من کمک کردند.
*بعد از اینکه با مصائب لاغری مواجه شدید از قبول این نقش پشیمان نشدید؟
نه اصلا. اگر نقشی را دوست داشته باشم برای اینکه خودم را به نقش نزدیک کنم هر کاری می کنم در کل بازی در سبک های مختلف را دوست دارم و قبل از اینکه متفاوت دیده شدن برایم مهم باشد، متفاوت بازی کردن برایم ارزش دارد. به همین خاطر وقتی فیلمنامه را بپسندم از بازی در این گونه نقش ها هم استقبال خواهم کرد.
*تجربه بازی در «یه عاشقانه ساده» چطور بود؟
این فیلم ازجمله کارهایی بود که من از آن خیلی لذت بردم چون نقشم را دوست داشتم. “سامان مقدم” هم از آن دسته کارگردان هایی است که می توان به عنوان دوست تجربه همکاری خوبی را با او رقم زد.
*از کار تازه چه خبر؟
فردا برای بازی در فیلم سینمایی «گمگشته» به کارگردانی “رامتین لوافی پور” عازم برلین هستم. چند هفته دیگر کار کلید می خورد و به احتمال زیاد ۲ ماه در برلین جلوی دوربین هستیم. بعد از آن هم به ایران برمی گردم تا ۱۰، ۱۵ جلسه باقی مانده از فیلم «جیب بر خیابان جنوبی» را فیلمبرداری کنیم و آن را هم به پایان برسانیم. «تولد» به کارگردانی “محمدرضا ورزی” هم که در سکوت کامل خبری فیلمبرداری شد.
*سرگرمی اوقات فراغت و تفریح این روزهای شما چیست؟
راستش در شش ماه گذشته به تنها چیزی که اصلا فکر نکردم تفریح و اوقات فراغت بود. برای آماده شدن در فیلم «گمگشته» کمتر از ۴۵ روز فرصت داشتم وزنم را کم کنم بعد از آن هم درگیر «جیب بر خیابان جنوبی» بودم و روزهای قبل از سفر به آلمان هم به دورخوانی نقش گذشت. فقط یک هفته آخر بیکار بودم که آن هم به رو به راه کردن امور شخصی برای مدت غیبتم گذشت.
*برای سال آینده چه برنامه ای دارید؟
در سال آینده ترجیح می دهم نسبت به فیلمنامه محافظه کارانه تر رفتار کنم. به نظرم کم کاری خیلی هم بد نیست و منتظرم ببینم اکران فیلم هایی که تا الان بازی کرده ام چگونه خواهد بود.
*بهترین دوستان سینمایی شما چه کسانی هستند؟
دوستان زیادی دارم اما همایون ارشادی و فرهاد آئیش از دوستان نزدیکم هستند و جدا از دوستان صمیمی که در حوزه های دیگر هنری دارم با این دو نفر دم خورترم.
*از بازیگران هم نسل خودتان چطور؟
از بین هم دوره های خودم هم دوست های خوب فراوانی دارم اما به اعتقاد من از دوستی با پیشکسوتان بیشتر می توان بهره برد. آنها دغدغه های حاشیه ای سینمایی شان کمتر است و بیشتر به اصل سینما توجه دارند و از بودن با آنها بیشتر می توان لذت برد.
