ممکن است بین زوج‌هایی که در طول هفته از هم دور هستند فاصله ایجاد شود اما این فاصله زمانی به فاصله عاطفی می انجامد که زوج‌ها مراقب روابط خودشان نباشند.
اگر زن و مرد یکدیگر را به خوبی درک کنند قادر خواهند بود بسیاری از سختی‌ها و مشکلات زندگی را پشت سر بگذارند. همین درک متقابل باعث می‌شود مردی که شرایط همسر شاغلش و دغدغه‌های بی‌نهایت او را می‌بیند خود را مکلف به تقسیم امور منزل کند و با انجام برخی از کارها برای رفع نیازهای خانواده به کم شدن بار مسئولیت همسرش کمک خواهدکرد.
به دوش کشیدن کل مسئولیت‌های زندگی و کار خارج از خانه نه‌تنها قهرمان بودن شما را نشان نمی‌دهد بلکه باعث تحلیل بیش از حد روانی و جسمی شما می‌شود و زیبایی‌های زندگی مشترک را از شما دریغ می‌کند.
مراقب رفتارهایتان باشید
وقتی افراد تصمیم به ازدواج می‌گیرند و قصد دارند وارد کانون خانواده شوند، در خیلی از مسائل تلاش می‌کنند تا انتخاب و رفتار درستی داشته باشند. تلاش می‌کنیم مراقب رفتارهایمان باشیم. مثلا مراقبت از مدل ارتباطمان، مراقبت از استحکام رابطه و در کنار این مراقبت‌ها، برای یکدیگر وقت می‌گذاریم و برنامه‌ریزی می‌کنیم. همچنین سعی می‌کنیم رابطه کلامی خوبی با یکدیگر داشته باشیم و تلاشمان برمبنای این است که از طریق پاسخ‌های عاطفی و رفتاری (مثل هدیه دادن) رابطه‌مان را تقویت کنیم. همچنین در این راستا از پوششمان هم مراقبت می‌کنیم و سعی ما بر این است که منظم، مرتب و آراسته باشیم یا مثلا همیشه موقع ملاقات عطر بزنیم، اما تا به حال شده به این سوال فکر کنید که چرا به این ابزارها اهمیت می‌دهیم؟
جواب این است، زیرا همه ما به این موضوع آگاه هستیم که اگر می‌خواهیم با طرف مقابلمان به یک احساس خوب دست پیدا کنیم باید برای آن تلاش کنیم و دقت‌نظر داشته باشیم، اما اتفاق بدی که برای اکثر زوج‌ها می‌افتد این است که بعد از این دوران (یعنی زمانی که ازدواج می‌کنیم و رابطه‌مان قطعیت پیدا می‌کند) به مرور این تجربیات را فراموش می‌کنیم و در مقابل نسبت به یکدیگر بی‌توجه می‌شویم و مثل قدیم‌ها برای یکدیگر وقت نمی‌گذاریم. حتی از ساده‌ترین چیزهایی که باید به آن توجه کنیم، می‌گذریم. مثلا نسبت به ظاهرمان، پوششمان، نحوه آرایشمان و… بی‌توجه می‌شویم. این در حالی است که برای یک زندگی موفق و شیرین باید بعد از ازدواج هم به مراقبت از رفتارهایمان ادامه دهیم.
برنامه های مشترک بگذارید
معمولا زن و مردهای شاغل وقتی به خانه برمی گردند، دیگر دل و دماغ و حوصله ای برایشان باقی نمانده. دلشان می خواهد فقط دراز بکشند و استراحت کنند. اگر تقسیم کار صورت نگرفته باشد که دیگر ارتباطشان بالکل قطع می شود؛ زن بعد از کار بیرون فقط مشغول رسیدگی به امور خانه است و حرص خوردن از دست آقا اما شما غیر از تقسیم کار، بهتر است برنامه های مشترکی تعریف کنید که بهتان لذت با هم بودن را یادآوری کند.
علاقمندی های مشترک را پیدا کنید و براساس شان هر شب ساعتی را به انجام این فعالیت های دو نفره اختصاص دهید. فیلم ببینید، بازی کنید یا حتی درباره اتفاقات طول روز حرف بزنید و طرف مقابلتان را هم تشویق به حرف زدن کنید. نگذارید کار شما را از هم دور کند.
به اختلاف‌هایتان وقت بدهید
اگر زوجی قرار است برای مدت طولانی کنار هم به خوبی زندگی کنند، باید برخی مراحل را طی کنند تا بتوانند رابطه را بازسازی و از آسیب‌هایی که از لحاظ عاطفی و روانی ممکن است بینشان ایجاد شود، پیشگیری کنند. گاهی وقت‌ها خستگی‌ها و استرس‌های شغلی باعث می‌شوند زوج‌ها زمانی را برای حل تعارض‌هایشان اختصاص ندهند. درنتیجه تعارض‌ها پیچیده و مزمن می‌شوند که پس از آن باید منتظر طلاق عاطفی بین زوج‌ها باشیم.
مراقب فرسودگی باشید
هر قدر بخواهید تقسیم کار عادلانه بکنید و فهرست بنویسید و چک لیست بسازد، باز هم اغلب زن ها با وجود اینکه دوش به دوش مرد خانه کار می کنند (ولو با دریافتی مالی کمتر)، خودشان را مسئول بخش قابل توجهی از کارها و وظایف خانه داری می دانند. این نگاه به طور عرفی در جامعه وجود دارد و به تبعش، زن ها سهم بیشتری از پخت و پز و رفت و روب و … در منزل را برعهده می گیرند. در نتیجه خانم بعد از اتمام کار بیرون، تازه شیفت دوم کاریش (آن هم به صورت فشرده) شروع می شود و به قول رویارویی «کاغذ بی خط». «باید سه مرتبه بشوره و بسابه و بپزه. تو می تونی سه دفعه پشت سر هم بگی می شورم و می سابم و می پزم؟».
اول بشناسید، بعد حل کنید
برای پیشگیری از این اتفاقات باید مراقبت‌های لازم را انجام داد. اولین گام برای مراقبت علامت‌شناسی است و دومین بحث مراقبت، گذاشتن یک وقت کافی برای حل تعارضات است. طبیعتا پایه حل تعارض‌ها، داشتن مهارت‌های ارتباطی است که برای به دست آوردن این مهارت نیاز دارید آموزش لازم داشته باشید.
به این سوالات پاسخ بدهید؟
اگر می‌خواهید از تمام این رخداد‌ها پیشگیری کنید، ملزم هستید که برای روابط عاطفی‌تان وقت بگذارید. اولین شرط پیشگیری از آسیب‌های نظام خانواده، این است که از وضعیت روابط خودمان مراقبت کنیم، اما سوالاتی که ممکن است در ذهن هر زوجی به وجود آید. مثلا: آیا تعارضی وجود دارد که بین من و همسرم تکرار می‌شود و ما قادر به حل آن نیستیم؟/ آیا اختلاف‌هایی بین ما وجود دارد که مسکوت مانده و بعد از مدتی خود را نشان خواهد داد؟/ آیا اخیرا روابط کلامی و فیزیکی ما کاهش پیدا کرده است؟/ آیا شکایت‌های ریز یا به اصطلاح عامیانه غر زدن در رابطه ما جاری شده است؟
اگر به اکثر این سوالات پاسخ مثبت داده‌اید پس باید بدانید تمام این رخداد‌ها در رابطه شما در حال شکل‌گیری است و دیگر مثل گذشته دلتان برای همسرتان تنگ نمی‌شود و مثل قدیم اشتیاق زیادی برای دیدنش ندارید. در نتیجه تلاشی هم نمی‌کنید که با او حرف بزنید. همه این علائم و نشانه‌ها بیانگر این هستند که یک آسیب جدی خانواده شما را تهدید می‌کند.
منبع: زندگی مثبت، سیمرغ
