استرس مزمن به رفتارهای مرتبط با قشر پیشانی مانند انعطاف پذیری روانی و توجه فرد آسیب می رساند.
کسانی که استرس مزمن و مداوم را تجربه کرده اند، می دانند که استرس می تواند عواطف، احساسات و توانایی تفکر را تحت تاثیر قرار دهد.
تحقیقی که اخیرا در دانشکده پزشکی نیویورک انجام شد، مکانیسم عصبی ارتباط بین استرس مداوم و تضعیف حافظه را مشخص نمود. نتایج این مطالعه در نشریه نورون به چاپ رسیده است. این بررسی همچنین نشان داد که استرس می تواند یک عامل محرک در بروز بسیاری از بیماری های روانی باشد.
هورمون های استرس، بخش قشر پیشانی در مغز را تحت تاثیر قرار می دهند. این بخش از مغز عملکردهایی مانند حافظه و تصمیم گیری را کنترل می کند.
مطالعات قبلی نشان داده بودند که استرس مزمن به رفتارهای مرتبط با قشر پیشانی مانند انعطاف پذیری روانی و توجه فرد آسیب می رساند.
برای انجام تحقیق اخیر، اثر منفی استرس تکرار شونده بر گیرنده های گلوتامات مورد بررسی قرار گرفت. سیستم انتقال پیام گلوتامات، نقش حیاتی در عملکرد قشر پیشانی دارد. نتایج نشان داد که در پاسخ به استرس مزمن، گیرنده های گلوتامات به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می یابند و در نتیجه فرآیندهای شناختی و ادراکی مربوط به قشر پیشانی با اختلال روبرو می شود.
محققان معتقدند که مکانیسم مولکولی که موجب ارتباط استرس با کاهش گیرنده های گلوتامات می شود باید مشخص گردد، زیرا با مهار و توقف این مکانیسم می توان از کاهش گیرنده های گلوتامات و در نتیجه اختلال در حافظه جلوگیری نمود. یافته مهم این پژوهش این بود که استرس مداوم و طولانی مدت موجب کاهش گیرنده های گلوتامات و اختلال در عملکرد طبیعی قشر پیشانی می شود. در نتیجه حافظه و قدرت تصمیم گیری فرد به میزان زیادی کاهش می یابند.***
منبع:سیمرغ
