این زنان زمانی دختران جوانی بودند که دوست داشتند ازدواج کرده و مثل زنان دیگر مادر شوند، در حالی که خانواده‌هایشان از آنها می‌خواهند عهد کنند هیچ‌گاه ازدواج نکرده و تا آخر عمر دختر باقی بمانند. جیل پیترز، عکاس مشهور آمریکایی، در یک پروژه عکاسی و مستندسازی به سراغ گروهی از زنان در کشور آلبانی رفته که معروف به “دختران مردنما” هستند.این زنان، زنانی نیستند که بخواهند راهب صومعه‌سرا باشند. آنها به این دلیل ازدواج نکرده‌اند که مسوولیت محافظت از خانه و خانواده خود را به طریق اینکه در اجتماع خود تغییر نقش داده و به جای زن تبدیل به مرد شوند، به دست آورده‌اند.
در گذشته در دهکده‌های مناطق روستایی کوهستانی در آلبانی اغلب فضایی قبیله‌ای و مردسالار برقرار بوده که در آنها خصومت‌های طایفه‌ای و قتل‌های ناموسی رایج بوده است، به همین دلیل در این مناطق تعداد زیادی از این زنان است که مجبور می‌شوند تبدیل به مرد شده و سرپرست خانواده خود شوند. آنها در ازای قربانی کردن ماهیت زنانه خود، از امتیازات دنیای مردانه برخوردار می‌شوند. دامن و بلوز زنانه را کنار گذاشته و شلوار و پیراهن مردانه را به تن می‌کنند و موی بلند خود را نیز تبدیل به موی کوتاه مردانه می کنند.
آنها با دیگر مردان همکار شده، سیگار کشیده و با غرور مردانه در شهر راه می‌روند. به آنها دیگر “خاله” یا “خانم” نمی‌گویند، بلکه آنها را به عنوان “آقا” و “عمو” صدا می‌زنند. تغییر هویت مطلق این زنان از زن به مرد در جوامع آنها کاملا پذیرفته شده و مفروض است بدون آنکه مشکلی نسبت به این اتفاق داشته باشند.امروزه از این زنان که به «باکره های قسم‌خورده» معروفند، تنها تعداد معدودی زنده هستند.
