الکتروپمپ یکی از مهمترین بخش ها و اجزای اتوماسیون صنعتی بوده که شکلی از آن در انواع ماشین آلات صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از کاربری پمپ انتقال سیال مایع از یک نقطه اغلب کم ارتفاع به نقطه ای در ارتفاعات بالاتر می باشد. اما الکتروپمپ Pump در انواع مختلفی تولید می شود که هر حسب میزان جریان مورد نیاز، ویسکوزیته سیال، ارتفاع انتقال سیال، ذرات جامد معلق و نوع جریان ثابت و یا متناوب انتخاب می شود. از این رو انواع پمپ های سانتریفیوژ یا گریز از مرکز، پمپ دنده ای، پمپ پیستونی، پمپ دیافراگمی، لوب پمپ، دوزینگ پمپ و انواع پمپ های دنده ای نمونه هایی از دسته بندی های الکتروپمپ ها محسوب می شوند.
پمپ گریز از مرکز یا Centrifugal pump (پمپ سانتریفیوژ) یکی از پر کاربرد ترین نوع پمپ ها محسوب می شود که با گردش نوعی پروانه یا ایمپلر که بسته به نوع پمپ از نجس های فلزی مانند استنلس استیل یا برنز و گاهی نیز بالاخص در پمپ های دریایی آب شور از جنس لاستیکی انتخاب می شوند در داخل یک هوزینگ استفاده می کند. در ساختار پمپ گریز از مرکز با گردش پروانه ایمپلر در داخل هوزینگ از یک سمت مکش سیال انجام شده و با محبوس شدن در بین پره های ایمپلر در سمت دیگر با سرعت بالاتر خارج می شود که در دیفیوزر با شکستن سرعت تبدیل به فشار بالا تر شده و سبب انتقال سیال به ارتفاعات بالاتر می شود.
پمپ های گریز از مرکز تحت نام های مختلف دیگری نیز بر حسب نوع سیالی که منتقل می کنند نام گذاری می شوند. بعنوان مثال پمپ اسید که برای انتقال اسید در کارخانجات صنعتی به منظور شستشو بعنوان مثال در کارخانجات قند مورد استفاده قرار می گیرد در واقع پمپ گریز از مرکز می باشد. یا پمپ های طبقاتی که برای انتقال سیال در ارتفاعات بسیار زیاد بکار گرفته می شوند از قرار دادن سری چند عدد پمپ گریز از مرکز پدید می آیند. پمپ مواد و پمپ استیل نیز اغلب از نوع پمپ های گریز از مرکز مورد استفاده قرار می گیرند.
مشخصات فنی پمپ های گریز از مرکز
در توضیح مشخصات پمپ های سانتریفیوژ یا گریز از مرکز قبل از هر چیز اشاره به این نکته که پمپ های گریز از مرکز در دسته پمپ های سلف پرایم قرار ندارد از اهمیت بالایی برخوردار است. مفهوم این جمله این است که پمپ های گریز از مرکز به منظور راه اندازی و قابلیت مکش سیال نیاز به پر کردن هوزینگ پمپ هستند و بدون مدیا یا سیال اولیه قابلیت ایجاد مکش مورد نیاز را ندارند. البته این امر بصورت مستثنی برای پمپ های گریز از مرکز آب شور دریا که دارای ایمپلر های لاستیکی هستند صادق نبوده و با توجه به عدم وجود فاصله بین ایمپلر و هوزینگ این سری از پمپ ها قابلیت سلف پرایم را دارند.
پمپ های گریز از مرکز مانند دیگر انواع تجهیزات صنعتی دارای مشخصات فنی ویژه که با پارامتر های مختلفی سنجیده شده و دیمانسیون مخصوص خود را نیز دارند سنجیده می شوند. دو فاکتور دبی جریان خروجی سیال و هد پمپ از مهمترین این فاکتور ها هستند. دبی جریان خروجی که با Q نشان داده می شود برای پمپ های گریز از مرکز بالا بوده که نشان از قابلیت بالای این سری از پمپ ها در انتقال حجم بالایی از جریان سیال هستند. این دبی بالا در مقایسه با پمپ های پیستونی، دنده ای و دیافراگمی محسابه می شود.
در مقابل هد سیال یا حداکثر ارتفاعی است که پمپ گریز از مرکز قابلیت انتقال سیال تا آن ارتفاع را دارد که برای پمپ های گریز از مرکز حد متوسطی را دارد. در میان انواع پمپ ها پمپ های دیافراگمی و بالاتر از آن پمپ های پیتونی که اغلب با موتور های احتراق داخلی فعال می شوند دارای بالاترین میزان حد جریان سیال می باشند. لازم به ذکر است که هد حداکثر ارتفاع خروجی پمپ بوده و ارتباطی با قابلیت مکش پمپ ندارد چرا که عملا هیچ نوعی از پمپ قابلیت مکش سیال از ارتفاعی بیش از 10 متر را طبق قوانین فیزیک مکانیک ندارد.
