تغییرات هورمونی برای مادران است ، آنها نه ماه بچه را حمل می کنند و به دنیا می آورند اما این به معنی این نیست که پدران کاری نمی کنند.
هر دختر و پسر جوانی که ازدواج می کنند یک پیش زمینه فکری از زندگی مشترک دارند که بعد از ازدواج شاید تمام آن با واقعیت مطابق نباشد ولی خیلی هم دور از واقع نیست . ولی فرزند دار شدن به خصوص فرزند اول نوعی تجربه زیستی است که هیچ یک از زوجین به هیچ وجه نمی تواند خود را در آن موقعیت فرض کند ، اصولا زمانی که فرزند متولد می شود والدین متوجه می شوند که تصورات آنها تا چه حد متفاوت و متناقض بوده است .
در این میان شرایط مادران با پدران تفاوت ها بیشتری دارد مادر در بدو باردار شدن دچار تغییرات و تحولاتی می شود که این تغییرات در طی این 9 ماه بیشتر و بیشتر می شود از جمله تغییرات هورمونی که باعث ایجاد تغییرات رفتاری می شود و همچنین تغییرات ظاهری که چشمگیر تر است .
زنان در این دوران ممکن است دچار بحرانهایی از لحاظ روحی و روانی گردند که اگر از جانب همسرانشان مورد حمایت کافی قرار نگیرند مستعد ابتلا به افسردگی خواهند شد علی الخصوص افسردگی های پس از زایمان .
مادران در این دوران به علت تهوع و سرگیجه و ضعفی که دارند ممکن است دچار عدم تمرکز شوند و یا نوسانات خلق و خو در آنها مشاهده شود مثلاً زمانی بسیار خوشحال و خندان هستند و در دقیقه ای دیگر تمایل به گریه کردن دارند و یا حتی ممکن است بدون هیچ مشکلی از دست همسرشان عصبانی گردند . حساس و زود رنج شدن بیش از حد نیز گاهی این زنان با دچار مشکلاتی مواجه خواهد کرد در این زمان است که حضور همسری مهربان که به بانوی باردارش توجه ویژه نشان می دهد می تواند آرامش از دست رفته مادر جوان را به او بازگرداند.
اولین انتظار از یک پدر و همسر مهربان ایجاد فضای آرام و بدون تنش و اضطراب برای مادر است ، مادری که اگر در دوران بارداری آرامش داشته باشد این آرامش را به جنین خود نیز منتقل خواهد کرد . صحبت کردن ، ابراز محبت ، در آغوش کشیدن از مواردی است که می تواند اضطراب مادر و نوزاد را کاهش دهد تحقیقات نشان داده است جنین در رحم مادر صدای پدر خود را تشخیص می دهد و با ابراز علاقه و محبت پدر از خود واکنش نشان می دهد.
زنان باردار در این دوران ممکن است پرخاشگر و زود رنج شوند همسران در این گونه موارد باید با سعه صدر با همسرانشان رفتار کنند و از مقابله به مثل در این شرایط خودداری کنند و با مهربانی و محبت مشکل به وجود آمده را حل نمایند ، دادن شاخه گل و هدیه در این روزهای سخت برای این مادران جوان بسیار خوشایند است. رسیدگی به تغذیه مادران باردار از موارد دیگری است که باید مورد توجه ویژه قرار گیرد ، نوع تغذیه و دریافت ویتامین ها و مواد مغذی برای مادر و کودک امری ضروری است و توجه همسر به این موارد می تواند باعث دلگرمی و ایجاد این حس در مادر گردد که همسرش برای او و فرزندش اهمیت قائل است .
کمک کردن در امور منزل و کارهای شخصی مادر باردار می تواند از دغدغه ها و اضطراب های او بکاهد . مادران باردار دیگر توانایی رسیدگی به امور منزل را ندارند و به نوعی خود را تحت فشار احساس کرده و کارایی خود را از دست رفته خواهند دید در این زمان است که همسران آنها می توانند با همیاری در این زمینه به آنها کمک کنند تا هم بتواند مسئولیتهایشان را به خوبی انجام دهند و هم دچار خستگی مفرط نگردند.
در این دوران زنان به دلیل تغییراتی که در ظاهر خود احساس می کنند و در اکثر موارد این تغییرات ظاهری برایشان ناخوشایند است علاقه برای رفت و آمد و حضور در جمع های دوستانه و مهمانی ها را ندارند پس پدران مهربان بهتر است در این دوران از حجم مهمانی ها و مجالس کاسته و بیشتر وقتشان را در کنار یکدیگر بگذرانند.
نکته دیگری که پدران جوان باید به آن توجه کنند این است که شادمانی خود را از پدر شدنشان کتمان نکنند و به همسرانشان بگویند« از اینکه او مادر فرزندشان است خوشحالند و این نهایت خوشبختی آنان است که همسری شایسته و مادری مهربان را در کنار خود دارند.» و به آنها بگویند که می دانند در این مسیر چه سختی هایی را متحمل شده اندو قدر دان این زحمات هستند.
و در آخر باید گفت زنان در دوران بارداری با فشارهای روحی ، روانی و جسمی دست و پنجه نرم می کنند و نقش همسران در آسان کردن این دوران حائز اهمیت است پس در کنار همسران باردارتان باشد و از هیچ گونه حمایت نسبت به آنها دریغ نورزید تا او با خیالی آسوده فرشته کوچکش را به دنیا بیاورد.
