برای افراد دوران عقد با همه سختی ها و زیبایی هایش همیشه شیرین و دلچسب است زیرا افراد در این دوران برای اولین بار حس با هم بودن و در كنار عشقی بی همتا نفس كشیدن را تجربه می كنند. در این ایام است كه فرد تنها و تنها غرق در زیبایی ها و خوبی های شریك جدیدش می شود و ارتباط خود را تا حدود زیادی با دنیای حقیقی خارج کمرنگ وگاه حتی با پیرامون خود قطع ارتباط می كند.
دوران عقد
این تجربه به خصوص در ابتدای دوران عقد برای بسیاری از افراد اتفاق می افتد و كاملا هم طبیعی می شود. زیرا زمانی كه دختر و پس با یكدیگر عقد می كنند وارد دنیای تازه ای می شوند كه در گذشته هرگز تجربه نكرده اند. زیبایی های این دنیا گاه آنها را چنان مجذوب خود می كند كه دیگر به غیر از خود و فرد مقابل و دنیای زیبایشان به چیز دیگری توجه نمی كنند.
چنانچه قبلا اشاره شده همه این شیدایی ها و بی توجهی ها به خارج كاملا منطقی است اما افراد باید بدانند كه خارج از دنیای جدید و زیبایی كه به روی آنها باز شده، دنیای حقیقی در مسیر همیشگی خود در حال حرکت است و افراد بسیاری در این دنیای حقیقی به افكار و اعمال آنها چشم دوخته اند. به بیان دیگر افراد نباید در این ایام از توجه به خانواده هایشان به خصوص پدر و مادرشان غافل شوند، زیرا هنوز هم فرزند آن خانواده ها محسوب می شوند و مسئولیت های فرزندی بر عهده شان است. با این تفاوت كه علاوه بر آنها عضوی جدیدی با مسئولیت هایی جدید با نام «عروس یا داماد» نیز به خانواده اضافه شده است و افراد توقعات متفاوتی از دختر و پسر دارند.
حال شما اوضاع و احوال والدینی را تصور كنید كه دختر یا پسرشان به قول معروف در عالم نامزدی خود غرق شده و به آنها هیچ توجهی نمی كند؟ به نظر شما این امر باعث ایجاد تفكراتی چون: دیگر فرزندانمان ما را دوست ندارد، عروس یا دامادمان دل فرندانمان را ربوده است، او می خواهد فرزندانمان را از ما جدا كند، چرا فرزندی را كه یك عمر ما زحمتش را كشیده ایم باید دو دستی تقدیم یك غریبه كنیم و…. در پدر و مادرها نمی شود؟
از دید شما این تفكرات منفی مایه اصلی اختلافات آینده را پدید نمی آورد و باعث ایجاد دشمنی بین خانواده ها با عروس یا داماد جدیدشان نمی شود؟
بله متاسفانه بی توجهی دختر و پسر به خصوص در دوران عقد به خانواده هایشان باعث دوری آنها از پدر و مادر و ایجاد كدورت میان آنها می گردد. البته این بدان معنا نیست كه پدر و مادرها از سر و سامان گرفتن فرزندشان و ازدواج وی ناراحت می شوند، بلكه این مفهوم را می رساند كه برای والدین فرزند هرچقدر هم كه بزرگ شود باز بچه كوچك آنهاست و والدین به او بسیار دلبسته اند و نمی توانند بی توجهی یا كم توجهی او به خود را تاب بیاورند. معمولا در این شرایط پدرها دوست دارند دخترشان پس از عقد هم آنان را اسطوره قدرت، امنیت و اقتدار بدانند و مادرها هم دوست دارند پسرشان چون گذشته به آنان علاقمند باشد و وجود عروس از جایگاه آنان در قلب پسرشان چیزی کم نکند. افراد برای موفقیت در این راستا می توانند با توسل به برخی امور زا ایجاد تنش در خانواده جلوگیری نماییند.
راهكارها:
– توجه بیشتر افراد هم به پدر و مادر خود و هم به والدین همسرش
– قدردانی زوجین از زحمات و تلاش های كوچك و بزرگ والدینشان
– توجه زوجین به روزهای خاصی چون روز سالگرد ازدواج، تولد و … والدین
– تهیه هدیه جهت ابراز علاقه و محبت به والدین
– گذراندن اوقاتی با آنها و صحبت و درد و دل كردن با آنها
– توجه و اهمیت دادن به صحبت ها و نظرات درست و منطقی آنها
– و ….
منبع: تبیان
