لاریجانی پس از6سال دلیل استعفا از شورای عالی امنیت ملی را اعلام کرد:اختلاف جدی مدیریتی با احمدی نژاد
علی لاریجانی ضمن بیان دلیل استعفا از شورای عالی امنیت ملی به مرور پرونده هسته ای در دوره مسئولیت خود پرداخت.
به گزارش خبرآنلاین، دکتر علی لاریجانی در گفت و گوی تلویزونی با برنامه شناسنامه که عصر 14 خرداد از شبکه سوم سیما پخش شد در پاسخ به اینکه علت اصلی استعفا از دبیری شورای عالی امنیت ملی چه بود، اظهار داشت:«مسائلی که در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی وجود دارد، جزو مسائل حساس کشور است که یکی از آن ها مساله هسته ای ایران است.
مسائل گوناگونی که به منفعت و امنیت ملی مربوط می شود، آنجا مورد بررسی قرار می گیرد. من حس می کردم یک نوع اختلاف جدی مدیریتی با آقای احمدی نژاد دارم. مسائل استراتژیک کشور با تانی و حساب شده پیش برود و احتیاج دارد همه بخش های مختلف همگرایی داشته باشد. کارهای لحظه ای نمی تواند صدق کند و برای کشور مشکلاتی ایجاد می کند.»
وی افزود:«تا یک مدتی تحمل بود و بحث می کردیم اما از یک زمانی به بعد من دیدم به هرحال ایشان رئیس جمهور است و حق دارد و لزومی ندارد که بنده مزاحم ایشان باشم و نمی خواستم حضوری تحمیلی داشته باشم. در واقع سطح من این نبود»
در سال 1386 علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران از سمت خود کناره گیری کرد و مهر ماه همان سال سعید جلیلی که پیش از آن معاون اروپا و امریکای وزارت خارجه بود از سوی محمود احمدی نژاد رئیس جمهور نهم به سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی انتخاب شد.
لاریجانی در پاسخ به این سوال که در چه شرایطی پرونده هسته ای را در اختیار گرفتید و در چه شرایطی تحویل دادید، اظهار داشت:«من در بحث هسته ای، به جهت اینکه نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی بودم، قبل از دبیری شورای عالی امنیت هم در جریان پرونده بودم.
در آن زمان دو قرائت وجود داشت. قرائت اول این بود که ما اگر مطالبی که غرب به عنوان اشکال مطرح می کنند را در گفت و گوها پیش ببریم، می توانیم هم به فناوری هسته ای دست پیدا کنیم و هم از ماجرا جویی آن ها در امان باشیم.
به همین دلیل وقتی آن سه وزیر بعد از گزارشی البرادعی در مورد پرونده ایران، به کشورمان آمدند، با همین رویکرد بحث ها پیش رفت. آن ها گفته بودند شما فعالیت خود را چند هفته تعلیق کنید تا ما در آژانس پرونده را جلو ببریم تا شما به دانش هسته ای دست پیدا کنید.»
وی ادامه داد:«تقریباً به تعلیق کامل رسیده بودیم و حتی یو سی اف اصفهان هم تعطیل شده بود. از طرفی چون آن ها گفته بودند ما حتی چند سانتریفیوژ را هم نمی پذیریم، ظرفیتی برای تولید هم وجود نداشت. اشکالی ندارد که یک زمانی نظام بگوید ما موقتاً تعطیل می کنیم تا ببینیم شما پرونده را حل می کنید یا خیر اما دوسال گذشت و آن ها کاری انجام ندادند.
در واقع بعد از تعلیق ها این غرب بود که کار را خراب کرد. ایران گفت ما پیشنهادهای شما را گوش دادیم اما شما به وعده های خود عمل نکردید.به نظرم راه اندازی مجدد یو سی اف اصفهان به این دلیل انجام شد که آن ها خلاف عهد عمل کرده بودند. این پروسه را ایران پذیرفته بود اما آن ها قبول نکردند و می خواستند زمان بگذرد تا کار منفی شود.»
لاریجانی افزود:«اولین دیداری که با این چند وزیر خارجی در نیویورک داشتیم. وزیرخارجه آلمان به صراحت گفت ما هیچ وقت نگفتیم شما فعالیت های خود را تعلیق کنید، حرف ما همیشه این بوده که شما باید فعالیت های خود را تعطیل کنید و نباید غنی سازی داشته باشید. ما در جواب گفتیم شما به ما گفتید تعلیق کنید تا ما به یک اطمینان همگانی برسیم اما در نهایت نه خودتان این اطمینان را دادید و نه پیشنهاد دبیر شورای امنیت را پذیرفتید!»
لاریجانی گفت:« معلوم شد که آن ها به دنبال چیز دیگری هستند. آن زمان فعالیت های ما تعطیل بود و بین نیروهای دانشمند ما یک نوع یاس به وجود آمده بود که بعد از شروع مجدد فعالیت ها، کارها خیلی باعلاقه و شور و شوق پش رفت. به تدریج یو سی اف راه افتاد و بعد از آن هم فرآیند غنی سازی آغاز شد.البته آن ها اوایل یک اوقات تلخی در آژانس به راه انداختند اما بعدش مذاکرات با آقای سولانا آغاز شد که طی آن تلاش می شد به چهارچوب های مشترک دست پیدا کنیم.»
دبیر سابق شورای امنیت ملی با بیان اینکه در مقطع به راه افتادن جنگ 33 روزه، می خواستند مساله را حاد جلوه دهند، اظهار داشت:«آن موقع اختلاف نظرهایی بین ما و غرب وجود داشت اما قطعنامه ای در میان نبود. آقای ایوانف ایده تشکیل گروه 5+1 را دادند و بعد از آن مذاکرات ما با این گروه و همچنین با آژانس در جریان بود و کارها را دنبال می کردیم.
وقتی جنگ 33 روزه اتفاق افتاد، آقای کسینجر مقاله ای نوشت و در آن این موضوع را مطرح کرد که الان وقتش رسیده که علیه ایران قعطنامه صادر کنیم. این شد که ظرف 48 ساعت یک قطعنامه نه چندان قوی در مورد ما صادر کردند. همان موقع آقای خاویر سولانا با من تماس گرفت و گفت خرابکارها کار خودشان را کردند، من از شما عذرخواهی می کنم.»
وی ادامه داد:«ما جمعه همان هفته قرار مذاکره جدید داشتیم اما معلوم بود که آن ها به دلیل مشکل دیگری که دارند، می خواهند فشار را روی ایران زیاد کنند.
در کوران بمباران شدیدی که در لبنان انجام می شد، می خواستند یک فشار مضاعف هم بر ایران وارد کنند تا از این طریق شرایط خاورمیانه را تغییر دهند. آن ها در عراق به بن بست رسیده بودند و به همین دلیل می خواستند ماجرا را به جای دیگری منتقل کنند اما صحنه در جنگ 33 روزه تغییر کرد و معادلات آن ها بهم خورد.»
علی لاریجانی در مورد رابطه صمیمی خود با خاویر سولانا هم گفت:«جنس مذاکرات من این است که نمی گذارم شکنندگی روابط به وجود بیاید. به هرحال آن ها هم انسان هستند و در هر صورت انسان باید با فرد مقابل خود ارتباط نزدیکی پیدا کند تا بتواند کار خود را پیش ببرد. احساسی که من داشتم این بود که آن ها نسبت به ما تلقی دارند که بین ما و طالبان تفاوتی قائل نیستند. یک شب بحث هسته ای را کنار گذاشتیم و از شام تا پاسی از شب راجع به تشیع، نوع فکر ما و مبانی اعتقادی خود با هم صحبت کردیم که اول یکدیگر را بهتر بشناسیم تا بتوانیم با هم بهتر مذاکره کنیم. »
لاریجانی افزود:«آقای سولانا به من گفتند دوست دارم کتابی در مورد تفکر شیعه مطالعه کنم. این موضوع در مذاکرات خیلی مهم است چون مذاکرات جای اعلام مواضع نیست، مهم این است که مذاکره یک ارتباطی برقرار شود که منجر به یک نوع وحدت شود. در هر صورت اواخر دوران مسولیت من در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، توانستم با آقای سولانا و آقای البرادعی به یک مدالیته مشترک برسیم.»
وی همچنین گفت:«ما در چهارچوب زمانی مشخص مسائل شش گانه آژانس را حل می کنیم که آقای البرادعی گفتند ما این موضوع را قبول می کنیم.این چند مساله حل شد و آن ها هم برای حل شدن هر مساله ای به ما رونوشت می دادند. در هر صورت من معتقدم انسان باید از روزنه های مشترک استفاده کنم و به سمت جلو حرکت نماید.»
رئیس مجلس شورای اسلامی در مورد ارزیابی خود در مورد عملکرد سه تیم مذاکره کننده هسته ای هم اینطور اظهار نظر کرد:«پرونده هسته ای ایران دارای فصل ها و شرایط مختلفی داشت. مذاکرات همیشه باید از چهارچوب و پشتوانه برخوردار باشد.
من فکر می کنم زمانی که آقای سولانا مسولیت داشت، بهتر می شد مسائل را پیش برد. با اینکه ایشان هم با یک پشتوانه دیگر مباحث خود را مطرح می کرد، اما انعطاف هایی داشتند که باعث می شد بحث شکننده نشود. البته در این میان عناصر موذی هم هستند که کار را بهم می زنند.»/خبرآنلاین
