بگذارید بی مقدمه برویم سر اصل مطلب. این که چرا می‌خواهیم همسرمان را تغییر دهیم یا با کسی ازدواج می‌کنیم که بعدها از او آدم دیگری بسازیم.
یكی از اصلی ترین دلایل میل به تغییر دادن همسر، ایده‌آل گرایی است، بدین معنی كه وقتی به دنبال ویژگی‌های ایده‌آل و مافوق تصور هستیم و این ویژگی‌ها را در عالم واقعیت در كسی پیدا نمی‌كنیم، تصمیم می‌گیریم با كسی که صرفاً ظاهرش را پسندیده‌ایم ازدواج كرده و بعد از ازدواج، او را تغییر داده و آن ویژگی آرمانی را در او ایجاد كنیم؛ كاری كه البته غیرممكن است.
گاهی هم نوعی ناهوشیاری و داشتن تصورات غلط و موهوم، باعث می‌شود تصور كنیم بعد از ازدواج، همه چیز به خوبی و خوشی سپری می‌شود و خصوصیات نامطلوب همسرمان تغییر می‌كند و خود به خود مطلوب ما می‌شود. در حالی كه تجربه نشان می‌دهد كلا تغییر، كار سختی است و حتی در شرایطی كه افراد با میل و رضایت خود برای تغییر كردن به یك روانشناس متخصص مراجعه می‌كنند، تا زمانی كه خود نخواهند و تلاش نكنند هیچ تغییری در آنها رخ نخواهد داد.
داشتن اعتماد به نفس پائین نیز سبب می‌شود كه خود را لایق داشتن همسر مناسب نبینیم و از خواسته‌های خود كوتاه آمده و راضی به ازدواج با كسی كه همتا و مناسب ما نیست شویم، به این امید واهی كه بعداً او را تغییر خواهیم داد كه البته عكس این حالت هم صادق است، یعنی بعضی اوقات هم اعتماد به نفس كاذب و زیاده از حد باعث می‌شود برای خود قدرت و توانمندی زیادی قائل باشیم و تصور كنیم با این قدرتی كه داریم خواهیم توانست همسر خود را تغییر داده و به فرد مورد علاقه‌ی خود تبدیل كنیم! كه البته در هر دو حالت، وقتی زیر یك سقف رفتیم، می‌بینیم كه به رغم اعتماد به نفس كم یا زیاد ما، حقیقت وجودی طرفین، بروز كرده و مانع تغییر خواهد شد.
دلایل تمایل به تغییر دادن همسر، به این موارد محدود نمی‌شود. اما مهم اینجاست كه این دلایل هر چه باشد، نتیجه یكی است: ازدواج نه تنها تغییردهنده یك طرف، به نفع طرف دوم نیست بلكه حتی فرآیند تغییر را هم آسان‌تر نمی‌كند و بر عكس، خصوصیات و ویژگی‌های نامطلوب را بزرگ‌تر و برجسته تر نیز می‌نماید و صفات نهفته را شاخص‌تر یا آشكارتر می‌كند.
چه ویژگی‌هایی قابل تغییر نیستند؟
بسیاری از ویژگی‌های نامطلوب، قابل تغییرند، ولی نه توسط همسر یا دیگران، بلكه این خود فرد است كه باید اقدام به تغییر آنها کند. به همین دلیل تعدادی از روانشناسان، برخی ویژگی‌هایی را كه اغلب قابل تغییر نیستند فهرست كرده‌اند و توصیه‌شان این است كه به دلیل حاد بودن اثر این ویژگی‌ها بر خود فرد و طرف مقابل، بهتر است از وارد شدن به چنین روابطی كلاً خودداری كنیم، این ویژگی‌ها به طور مختصر عبارتند از:
– اعتیاد به این علت كه مصرف مواد مخدر و اعتیاد آور، شخصیت را به صورت یك برده در می‌آورد و قابلیت او را برای درك و احساس كردن به شدت مختل می‌كند.
– خشم شدید و غیر معمول كه باعث می‌شود دیگران تا آخر عمر، از شخص، وحشت داشته و توسط خشم او كنترل شوند.
– كنترل كنندگی و سخت‌گیری زیاد، كه باعث می‌شود هرگز احساس آزادی عمل و رفتار و امكان شكوفایی استعدادها و خلاقیت‌هایمان را نداشته باشیم.
– شكل نگرفتن شخصیت بالغ در فرد كه اغلب منجر به عدم مسئولیت پذیری مالی و اقتصادی غیر قابل اعتماد بودن و عدم هدفمندی و بی‌انگیزگی در طول زندگی می‌شود.
و البته به این موارد، می‌توان اختلالات جنسی، داشتن دوران كودكی پر آسیب، دارا بودن روابط التیام نیافته (با همسر یا نامزد قبلی) و… را هم اضافه كرد.
آیا بعد از ازدواج، زن و شوهر هیچ گونه تغیری نخواهند كرد؟
چرا، تغییر می‌كنند! منتها این تغییر در اثر نزدیک شدن روحیات شما به یکدیگر است نه در اثر اعمال قدرت یا فشار ظاهری یك طرف به طرف دیگر.
در ازدواج نوعی سرازیر شدن ویژگی‌های روحی (كه گاه با آسیب و گاه با التیام توام است) رخ می‌دهد. وقتی بین دو نفر تعادل، هم‌فهمی و هم‌خوانی وجود نداشته باشد این انتقال، اثر تخریبی بیشتری به دنبال خواهد داشت. به همین دلیل در روایات و احادیث به «هم‌كفو بودن» زن و مرد در ازدواج بسیار تأكید می‌شود و روانشناسان و جامعه‌شناسان هم از بعد علمی و تحقیقی به همین نتیجه رسیده‌اند.
بنابراین همسری را انتخاب كنید كه قبل از ازدواج، بتوانید او را با تمامیت وجود رفتارها و عقایدش بپذیرید و هرگز به فكر تغییر دادن او نباشید. حیف است كه محل آرامش و زندگی زناشویی خود را به میدان مبارزه تبدیل كنید!
منبع: دنیای زنان، شماره70
