معبران معتقدند که زهر مال حرام است ولي
بهترين توجيه را از امام صادق عليه السلام روايت مي کنند که زهر در خواب _
فرو خوردن خشم – است. به وقتي که کنترل اعصاب مي رود که از کف انسان خارج
شود فروخوردن خشم چون زهر کشنده و تلخ و ناگوار است. مال حرام نيز تلخ است و
ناگوار . برخي ديگر از معبران نوشته اند که زهر در خواب هاي ما – نفعي
است که به رنج و تعب حاصل شود – هزينه کردن چنين مالي نيز بردارنده اش
دشوار و تلخ است. با توجه به تاويلاتي که نقل شد چنان چه در خواب ديديد که
زهر داريد مالي با مشخصات فوق به چنگ مي آوريد يا خشم خود را فرو مي بريد.
اگر ديديد زهر به کسي مي دهيد بر خلاف آن چه در بيداري اتفاق مي افتد به او
دوستي و محبت مي کنيد و غمش را مي خوريد و اندوهش را مي کاهيد. اگر ديديد
که در خواب زهر خورده ايد ندامت مي کشيد يا دست به کاري بس دشوار مي زنيد.
اگر در خواب ديديد که مسموم شده ايد و آثار مسموميت در شما پديد آمده موردي
پيش مي آيد که خشم خود را فرو مي خوريد يا مالي حرام و نادرست به چنگ مي
آوريد که گرفتار عوارض ناميمون آن آشنا مي شويد. همين تعبير است اگر ديگري
را در خواب ديديد که سم خورده و آثار مسموميت در او پيدا شده است. اگر کسي
به زور به شما سم بدهد در حق شما محبت مي کند يا مورد عنايت بزرگي قرار مي
گيريد و اگر خودتان با رغبت سم بخوريد کاري خلاف ميل خويش انجام مي دهيد.
خود بيننده خواب با در نظر گرفتن موقعيتي که در بيداري دارد و کارهائي که
مي خواهد انجام دهد مي تواند تعابير درست را بيابد با اين وجود زهر از آن
چه گفته شد بيرون نيست. تئوري هاي فرويد نيز مويد اين عقيده مي تواند باشد.